İyləmək (f.): Burun vasitəsilə hava çəkməklə bir şeyin qoxusunu dərk etməyə çalışmaq, qoxulamaq, qoxusunu duymağa çalışmaq deməkdir. Bu hərəkət, sadəcə olaraq qoxunu hiss etməkdən daha fəal və qəsdən bir prosesdir. İnsanın qoxu duyğusu, ətraf mühitin kimyəvi tərkibini müəyyən etmək üçün istifadə etdiyi zərif bir mexanizmdir və iyələmək həmin mexanizmi aktiv şəkildə işə salmaq deməkdir.
İyləmək hərəkəti passiv qoxu almaqdan fərqlənir. Passiv qoxu almaqda qoxu öz-özünə burnumuza gəlir və biz onu sadəcə hiss edirik. İyləməkdə isə biz fəal şəkildə qoxu mənbəyinə yaxınlaşırıq, ya da burnumuzu həmin mənbəyə doğru yönəldirik və qoxunu daha yaxşı dərk etmək üçün dərin nəfəs alırıq. Məsələn, bir şüşə ətriyyatın qapağını açıb burnumuzu yaxınlaşdıraraq qoxusunu iyələməyimiz buna misaldır.
İyləmək həmçinin, bir şeyin təzəliyini, keyfiyyətini və ya xüsusiyyətlərini müəyyən etmək üçün də istifadə oluna bilər. Məsələn, bişmiş yeməyin dadlı olub-olmadığını, meyvələrin yetişdiyini və ya qaynadılmış südün qatıq bağlamadığını iyələməklə müəyyən etmək olar. Bu mənada, iyələmək həm bir həssaslıq, həm də bir təcrübə məsələsidir. Təcrübəli bir aşpaz, yeməyin iyindən onun dadını və hazırlanma keyfiyyətini dəqiq müəyyən edə bilər.
Sözün etimologiyası da maraqlıdır. "İy" sözünün kökü türk dillərindəki qoxu bildirən köklərdən gəlir və "ləmək" əlavəsi isə bir hərəkəti ifadə edir. Beləliklə, "iyələmək" sözü "qoxu alma hərəkəti" anlamını daha dəqiq şəkildə ifadə edir.