İyrənc sifəti, bir şeyə qarşı duyulan dərin nifrət və ikrah hissinin ifadəsidir. Sadəcə "xoşagəlməz" olmaqdan daha güclü və dərindən təsir edən bir duyğunu əks etdirir. İyrənc olan bir şey, insanlarda fiziki və ya emosional olaraq dərin bir narahatlıq və rədd reaksiyası yaradır. Bu, estetik qəbuledilməzlikdən daha çox, bir növ əxlaqi və ya fizioloji tərəfdən qəbuledilməzlik hissini ifadə edir.
İyrənclik hissi subyektivdir və mədəniyyətdən, fərdin təcrübəsindən və hətta günü-gündən asılı olaraq dəyişə bilər. Məsələn, bir mədəniyyətdə normal hesab edilən bir şey, digər bir mədəniyyətdə iyrənc görünə bilər. Ancaq ümumi olaraq, iyrənclik hissi, sağlamlıq və təhlükəsizlik üçün təhdid kimi qəbul edilən şeylərlə, çirklənmə və ya bədbəxtliklə sıx bağlıdır.
Lüğətdəki "özünə nifrət doğuran, ikrah doğuran, qətiyyən xoşa gəlməyən, mənfur, çox çirkin" kimi təriflər iyrənclik hissinin müxtəlif aspektlərini əks etdirir. Bu, fiziki görünüşə ("çox çirkin"), əxlaqi keyfiyyətlərə ("mənfur"), və ya ümumi bir hissiyyata ("qətiyyən xoşa gəlməyən") aid ola bilər. Misal olaraq verilən "Zeynalın üzü olduqca iyrənc bir hal almışdı" ifadəsi, Zeynalın üzünün çirkin və ya dəhşətli bir hal aldığını, baxışda dərin bir ikrah hissi yaratdığını göstərir.
Ümumiyyətlə, "iyrənc" sözü, sadəcə xoşagəlməzliyi deyil, daha dərin və çox zaman fiziki və ya emosional narahatlıq yaradan bir növ tərəddüd və rədd reaksiyasını ifadə edir. Bu, bir şeyin qoxusundan, görünüşündən, davranışından və ya hətta bir fikirdən qaynaqlana bilər.