İkrah (ər. اِكرَاه) sözü Azərbaycan dilində əsasən "iyrənmə", "çirkinlik" və ya "nifrət" kimi duyğuları ifadə edir. Lakin bu tərif onun zəngin mənasını tam əhatə etmir. İkrah sadəcə bir cismin və ya hadisənin xoşagəlməzliyi deyil, daha çox daxili bir itələmə, istəksizlik, nifrət və ya qəbul etməmə hissidir. Bu hissiyyat fiziki cisimlərə, hadissələrə, düşüncələrə, hətta insanlara qarşı da yaranabilər.
Məsələn, verilən nümunədə ("Bu bədheybət adam xanın gözünə sataşdıqda sanki xanda ona qarşı bir ikrah hissi əmələ gəldi") ikrah hissini xanın bədheybət adama qarşı fiziki iyrənməsindən daha çox, onun varlığına qarşı daxili bir nifrət, qəbul etməmə, hətta dərin bir rəğbətsizlik kimi də təfsir etmək olar. Xan bu adamın yaxınlığını, onun varlığının öz ətrafında yaratdığı diskomfortu hiss edir.
İkrahın əsasını təşkil edən duyğu dərin psixoloji köklərə malikdir. Bu, sadəcə bir anlıq qıcıqlanma deyil, çox vaxt uzunmüddətli, davamlı bir mənfi hissidir. Bu hissin əmələ gəlməsinə səbəb olan amillər çox müxtəlifdir: fiziki görünüş, əxlaqi keyfiyyətlər, sosial status, mədəni fərqlər və s. İkrahın şiddəti və ifadə forması fərdi təcrübədən, mədəniyyətdən və şəxsiyyətin xüsusiyyətlərindən asılı olaraq dəyişir.
Ona görə də, ikrahı sadəcə "iyrənmə" və ya "nifrət" kimi tərif etmək onun mənasını tam olaraq əks etdirmir. Bu, daha mürəkkəb, çoxcəhətli və dərin psixoloji əhəmiyyət kəsb edən bir duyğudur.