Kefsizlik sözü Azərbaycan dilində geniş məna daşıyan bir termindir. Əsasən iki əsas mənada işlədilir: fiziki və psixoloji.
Fiziki mənada, kefsizlik yüngül bir xəstəlik vəziyyətini, naxoşluğu ifadə edir. Bu, tam bir xəstəlik deyil, daha çox özünü pis hiss etmə, əzginlik, halsızlıq kimi əlamətlərlə özünü göstərən bir vəziyyətdir. Bədəndəki yüngül bir narahatlıq, soyuqdəymənin əvvəlki mərhələsi və ya digər kiçik xəstəliklərlə əlaqəli ola bilər. Bu mənada "bir az kefsizəm" ifadəsi tez-tez işlədilir.
Psixoloji mənada isə kefsizlik, əhval-ruhiyyə pozğunluğunu, pərişanlığı, qəmginliyi, məyusluğu və pərtliyi bildirir. Bu, daxili bir narahatlıq, həyəcan, ümidsizlik və ya məyusluq hissidir. İnsanın ətraf aləmə və özünə münasibətini mənfi təsir edən bir vəziyyətdir. Bu mənada kefsizlik, daha ciddi psixoloji problemlərin əlaməti ola bilər və diqqət tələb edir. "Kefsizəm" demək, həyat enerjisinin azalması, motivasiyanın itməsi, hətta depresiyanın əlaməti də ola bilər.
Misal olaraq verilən "Arvad Zeynalı bu axşam kefsiz gördü, lakin bu kef..." cümləsində kefsizlik, ehtimal ki, ikinci, yəni psixoloji mənada işlənilib. Cümlənin davamını bilməsək də, Zeynalının əhval-ruhiyyəsinin pozulduğunu, kədərli və ya narahat olduğunu fərz edə bilərik.
Yekun olaraq, kefsizlik, fiziki və psixoloji sağlamlığımızı göstərən vacib bir göstəricidir. Yüngül kefsizlik keçici ola bilər, lakin davamlı kefsizlik vəziyyəti ciddi narahatlıq doğurmalı və mütəxəssisdən kömək alınmasını tələb etməlidir.