Keyf sözü Azərbaycan dilində geniş yayılmış bir sözdür və ümumi mənası "xoş əhval-ruhiyyə, sevinc, şənlik, könül rahatlığı, lütf, zövq" deməkdir. Sadəcə "kef" sözünün sinonimi kimi istifadə edilməsə də, "kef"dən daha geniş bir məna spektrinə malikdir. "Kef" daha çox fiziki bir rahatlıq və ya müvəqqəti bir xoş əhval-ruhiyyəni ifadə edirsə, "keyf" daha dərin, davamlı və ruhani bir məmnuniyyəti əks etdirir.
Misal olaraq, verilən sitatda ("Neçə belə bayramlar görək, keyfimiz kök, damağımız çağ olsun!") "keyfimiz kök" ifadəsi sadəcə yaxşı əhval-ruhiyyəni deyil, dərin bir məmnuniyyət və rahatlığı, həyatdan zövq almanı ifadə edir. Bu, müvəqqəti bir kef deyil, dərin bir ruhi vəziyyətin ifadəsidir. Keyf, insanın özünü xoşbəxt, özünə və həyatına razı hiss etməsidir; bu, daxili bir tarazlıq və harmoniyadır.
Keyfin əldə olunması fərdi amillərdən asılı olsa da, ümumiyyətlə, fiziki və ruhi sağlamlıq, yaxşı sosial əlaqələr, məqsədəuyğun həyat və özünə inamla əlaqələndirilir. Keyfli bir insan, həyatı tam qəbul edir və ondan məmnun qalır. Həmçinin, keyf müəyyən bir fəaliyyətin və ya hadisənin nəticəsində də yaranır; məsələn, bayram, dostlarla görüş, sevimli işlə məşğul olmaq kimi.
Ədəbiyyatda və xalq yaradıcılığında "keyf" sözü tez-tez xoşbəxtlik, səadət və firavanlıq mənasında istifadə olunur. Bu, sadəcə bir söz deyil, həm də bir həyat tərzi, bir dünya görüşünün təcəssümüdür. Ona görə də, "keyf" sözünün anlamını sadəcə "kef" kimi tərcümə etmək qeyri-dəqiq və mənasının tam əhatəsini vermir.