Kef-damaq: "Kef" sözünün ikinci mənası ilə eyni mənaya malikdir. Yəni, şənlik, əyləncə, xoş əhval-ruhiyyə, həzz, ləzzət hissi deməkdir. Sadəcə, "kef-damaq" ifadəsi daha da gücləndirilmiş, şənliyin, əyləncənin daha dolğun, daha tam, daha intensiv yaşandığını ifadə edən bir ifadədir. Həm ruhi, həm də fiziki məmnunluğun birgə təzahürüdür. "Kef" sözünün tək başına istifadəsindən fərqli olaraq, "kef-damaq" daha çox sərxoşluq və ya olduqca xoşbəxt, həzz alaraq keçirilən anlar üçün istifadə olunur. Bu ifadədə əyləncənin, xoş hisslərin tamamilə bürüyüb apardığı, insanı özündən çıxardığı anlaşıla bilər.
Kef(də)-damaqda olmaq: Bu ifadə də "kefdə olmaq" ifadəsi ilə eynimənalıdır. Yəni, xoş əhval-ruhiyyədə, şən, əyləncəli, həzz alaraq yaşanan bir vəziyyətdə olmaq mənasını verir. Lakin "kef-damaqda olmaq" ifadəsi, "kefdə olmaq"dan daha rəngarəng və təsvirlidir. Həzzin, ləzzətin hədsiz dərəcədə intensiv yaşadığını və bu hisslərin insanı tamamilə bürüdüyünü vurğulayır. Həm də bu ifadədə fiziki məmnunluğun da rol oynadığını nəzərə almaq olar. Məsələn, ləziz bir yeməkdən sonra və ya əyləncəli bir məclisdən sonra insanın əhval-ruhiyyəsini təsvir etmək üçün "kef-damaqda olmaq" ifadəsi daha uyğundur.
Misal olaraq verilən "O vaxt xanların dəmi hələ saz idi, xanlar gələcəklərini bilməyib, öz kefləri..." cümləsində "kef" sözünün daha geniş məna çalarını əks etdirməklə "kef-damaq" ifadəsinin işlədilməsi, xanların rahat, qayğısız, həzz dolu bir həyat sürdüklərini və gələcəkdən narahat olmadıqlarını daha aydın şəkildə göstərir. "Kef-damaq" ifadəsi bu kontekstdə xanların həyatının keyfiyyətini daha dolğun və təsvirli şəkildə əks etdirir.