Keyimə: "Keyimək" felindən törəmiş isimdir. Əsas mənası, bir şeyin keyiməsi, yəni dəyişməsi, köhnəlməsi, pozulması, və ya xarab olmasına doğru getməsidir. Bu dəyişiklik fiziki, kimyəvi və ya funksiyonal xarakter daşıya bilər. Məsələn, bir parça keyiməyə bilər, yəni köhnəlməyə başlayır, rəngi solur, toxuması pozulur. Ancaq bir texnoloji avadanlığın keyiməsi onun funksiyasının zəifləməsini, effektivliyinin azalmasını ifadə edir.
Lüğətdəki qısa izahdan fərqli olaraq, keyimənin mənası daha geniş kontekstdə də anlaşıla bilər. Məsələn, insanların davranışlarında, münasibətlərində və ya hətta sosial strukturlarda baş verən tənəzzül, pozulma və ya korlanma da keyimə kimi ifadə oluna bilər. Bu mənada keyimə, zaman keçdikcə dəyərlərin itməsini, ənənələrin pozulmasını və ya sosial bir quruluşun parçalanmasını ifadə edə bilər. Beləliklə, "cəmiyyətin keyiməsi" ifaşəsi cəmiyyətin mənəvi və ya əxlaqi dəyərlərdəki geriləməni, sosial problemlərin artmasını və ya sosial toxumanın zəifləməsini bildirə bilər.
Maraqlı bir məqam da keyimənin metaforik istifadəsi ilə bağlıdır. Şeir və ya nəsrdə keyimə, bir şeyin solğunlaşmasını, gözəlliyinin itməsini və ya ruh halının pozulmasını ifadə etmək üçün istifadə oluna bilər. Məsələn, "sevginin keyiməsi" ifaşəsi sevginin soyuduğunu, dərinliyini itirdiyini bildirə bilər. Yəni keyimə sözü, sadəcə fiziki bir hadisəni deyil, daha geniş bir məna dairəsini əhatə edir və fərqli kontekstlərdə müxtəlif mənalar kəsb edir.