Kədərsizlik (is.): Kədərsiz olanın vəziyyəti, ruhi halını ifadə edən bir termindir. Sadəcə “qəmsizlik” və ya “qüssəsizlik” kimi qısa və məhdud mənalarla ifadə edilməkdən daha geniş bir məna kəsb edir. Kədərsizlik, içini qaranlıq hisslərin bürüməməsi, ruhda narahatlıq və hüzün olmaması, ümid və nikbinlik duyğularının üstünlük təşkil etməsi deməkdir. Bu hal, insanın həyatına, ətrafına və gələcəyə müsbət baxışını əks etdirir.
Kədərsizlik, müvəqqəti bir duyğu və ya vəziyyət kimi deyil, daha çox davamlı bir ruhi tarazlığı ifadə edə bilər. Bu, insanın həyatdakı çətinliklərə və sınaqlara daha dözümlü, daha optimist bir şəkildə yanaşması ilə əlaqədardır. Kədərsizlik, həm də özünə inam, özünə hörmət və daxili sülhü əks etdirən bir haldır. Bir növ, insanın daxili harmoniyasına nail olması, həyatının mənasını tapması və özünü qəbul etməsi kimi izah edilə bilər.
Maraqlıdır ki, kədərsizliyin səviyyəsi insanlardan insana fərqlənə bilir. Bəzi insanlar genetik quruluşlarına görə daha optimist və kədərsiz ola bilirlər. Lakin, kədərsizlik, əsasən, ətraf mühitin, tərbiyənin və həyat təcrübəsinin təsiri ilə formalaşır. Müsbət emosiyaların inkişafı, stresslə mübarizə üsullarının öyrənilməsi və mənfi düşüncə tərzinin dəyişdirilməsi kədərsizliyin inkişafına kömək edə bilər. Beləliklə, kədərsizlik, sadəcə kədərin olmaması deyil, aktiv şəkildə inkişaf etdirilməli və qorunmalıdır.