Kələ-kötürləşmə: "Kələkötürləşmək" felindən törəmiş isimdir. Əsas mənası səthin hamar olmaması, düzensiz, qabarıq-çuxurlu, qeyri-bərabər bir görünüşə malik olmasıdır. Bu, sadəcə fiziki səthlər üçün deyil, həmçinin metaforik mənada da istifadə edilə bilər. Məsələn, bir planın, sistemin və ya həyatın kələ-kötürləşməsi onun mürəkkəb, çətin və maneələrlə dolu olması deməkdir.
Daha geniş mənada kələ-kötürləşmə, bir prosesin və ya hadisənin qeyri-sabit, gözlənilməz, çaşdırıcı və çətinliklərlə müşayiət olunan gedişatını ifadə edir. Bu, həm fiziki, həm də mənəvi aləmə aid ola bilər. Müharibənin gedişatı, siyasi vəziyyətin dəyişkənliyi, bir insanın həyat yolunun çətinlikləri – bunların hamısı kələ-kötürləşmənin metaforik təsvirinə uyğun gəlir.
Maraqlı bir tərəfi isə kələ-kötürləşmənin həm mənfi, həm də müsbət konteksdə istifadə oluna bilməsidir. Mənfi mənada, əlbəttə, çətinlik, maneə, qeyri-sabitlik əsas vurğudur. Lakin, bəzən kələ-kötür bir səthin, bir prosesin özünəməxsus bir gözəllik və cazibəsi ola bilər. Bu, xüsusilə incəsənətdə, məsələn, qədim və köhnəlmiş binaların memarlığında, bir rəssamın fırça vuruşlarının təbii və ifadəli tərzində özünü göstərir. Belə hallarda kələ-kötürləşmə, sənət əsərini daha canlı və maraqlı edən bir element kimi qəbul edilə bilər.
Yekun olaraq, kələ-kötürləşmənin mənası yalnız səthin qeyri-hamarlığı ilə məhdudlaşmır. O, həm də proseslərin, hadisələrin və hətta həyatın özü haqqında daha geniş və dərin bir metaforik təsviri əks etdirir, həm mənfi, həm də müsbət konnoatasiyalara malikdir.