Kəlləli sifəti, əsasən danışıq və zarafat dilində işlənərək, birinin ağıllı, zəkalı, başlı olduğunu ifadə edir. Bu söz, sadəcə "ağıllı" sözünün daha qeyri-rəsmi, daha canlı və əyləncəli bir sinonimidir. "Kəllə" sözü özünün anatomik mənasından – insan başının sümük quruluşundan – məcazi mənada istifadə olunaraq, burada "ağıl", "zehin", "düşüncə qabiliyyəti" kimi anlamlara gəlir.
Sözün maraqlı tərəfi ondadır ki, "kəllə" sözünün bir qədər qorxulu və qaranlıq assosiasiyaları olsa da, "kəlləli" sifəti kontekstindən asılı olaraq, əksinə, müsbət bir anlamda, hətta məzəli şəkildə işlənə bilər. Məsələn, "O, çox kəlləli uşaqdır" cümləsi, uşağın ağıllı və zehinli olduğunu ifadə edərək, onun qabiliyyətlərinə heyranlığımızı bildirir.
Beləliklə, "kəlləli" sözü, sadəcə "ağıllı" sinonimi olmaqdan kənara çıxaraq, danışıq dilinin rəngarəngliyini və ifadə imkanlarını zənginləşdirən, ünsiyyəti daha canlı və maraqlı edən bir söz olaraq qəbul edilə bilər. Onun istifadəsi həm ünsiyyət tərzi, həm də danışanın münasibətini əks etdirərək, söhbətə özünəməxsus bir kolorit qatır.
Qeyd etmək lazımdır ki, bu sözün ədəbi üslubda istifadəsi məhduddur və daha çox dostlarla, yaxınlarla ünsiyyətdə işlədilir. Rəsmi mühitdə "ağıllı", "zəkalı", "düşüncəli" kimi daha rəsmi sinonimlərə üstünlük verilməlidir.