Kəpək (is. ): Buğda, arpa və digər dənli bitkilərin ələkdən keçirilməsi zamanı ələyin üstündə qalan, qabıq və digər qırıntıları əhatə edən qida qalığıdır. Sadəcə "qırıntı" deyil, əslində dənli bitkinin qida dəyəri baxımından zəngin olan, lakin tam olaraq un halına çevrilməyən hissəsidir. Rəngi ümumiyyətlə açıq-sarımtıldan tünd-qəhvəyiyədək dəyişə bilər və toxuması qaba və tozlu olur.
Kəpəyin tərkibində lif, mineral duzlar (xüsusilə də fosfor, maqnezium və kalium) və bəzi vitaminlər mövcuddur. Bu səbəbdən də kəpək insan sağlamlığı üçün faydalı hesab olunur, məsələn, bağırsaq hərəkətini tənzimləyir və həzm sisteminə müsbət təsir göstərir. Ancaq hər şeydə olduğu kimi, kəpəyin də həddindən artıq istehlakı mədə-bağırsaq problemlərinə səbəb ola bilər.
Atalar sözündəki "Arpaya qatsan at yeməz; Kəpəyə qatsan it yeməz" misalında kəpəyin qida dəyəri ilə bağlı maraqlı bir məqam əks olunur. Sözün əsl mənası, arpa və kəpəyin təkbaşına, yəni digər qida maddələri ilə qarışdırılmadan verilməsinin, hətta heyvanlar üçün belə, cazibədar olmadığını göstərir. Bu, kəpəyin öz başına tam bir qida olmadığını, əsasən digər qidalarla birlikdə istehlak edilməli olduğunu vurğulayır. Yəni kəpəyin faydaları onun digər qidalarla birlikdə tətbiqindən daha yaxşı görünür.
Ümumiyyətlə, kəpək müxtəlif mətbəxlərdə, xüsusilə də çörəkçilikdə və heyvan yeminin hazırlanmasında istifadə olunur. Müasir qida sənayesində isə kəpəkdən faydalı lif mənbəyi kimi istifadə olunur, müxtəlif qida məhsullarına əlavə edilir və ya ayrıca, sağlam qida kimi satışa çıxarılır.