Kərəm (ər. كَرَم - karam) sözü köhnə Azərbaycan dilində geniş istifadə olunan bir termin olub, lütf, mərhəmət və inayət mənalarını ehtiva edir. Müasir dilin imkanlarından istifadə edərək, “kərəm”i sadəcə “xeyirxahlıq” kimi tərcümə etmək kifayət etməz; çünki bu söz daha dərin, daha ruhani bir məna daşıyır. Bu, sadəcə yaxşı bir əməl deyil, həm də böyük bir qəlbin, yüksək bir mənəviyyatın ifadəsidir; Allah tərəfindən verilmiş bir lütfün və ya hörmətin təzahürüdür.
“Kərəm” sözü, sadəcə bir hərəkət və ya əməlin deyil, həm də daxili bir keyfiyyətin ifadəsidir. Kərəmli bir insan, yalnız öz yaxınlarına deyil, həm də ətrafındakılara qarşı həmişə mehriban, şəfqətli və bağışlayıcıdır. Onun hərəkətlərində səmimiyyət, qəlbində isə sınırsız mərhəmət hiss olunur. Bu mənada, “kərəm” sözü, müasir dilin “xeyirxahlıq”, “mərhəmət”, “lütf” kimi sözlərindən daha geniş bir kontekstdə işlənir və daha dərin bir məna kəsb edir.
Misal olaraq, “Kərəm eyləmək” ifadəsi, sadəcə bir şey vermək deyil, həm də öz qəlbindən gələn bir səmimiyyətlə, xeyirxahlıqla kömək etmək mənasını daşıyır. Ağa Heydər bəyin misalında olduğu kimi, “Xudaya, şükür kərəminə!” ifadəsi də, Allahın lütf və mərhəmətindən doğan şükran hissini, həyatda qarşılaşdığı bütün yaxşı şeylərə görə minnətdarlıq duyğusunu ifadə edir. Bu, sadəcə bir təşəkkür deyil, həm də Allahın kərəminə olan dərin bir inam və etiqadın ifadəsidir.
Beləliklə, "kərəm" sözünün mənası müasir dilin məhdud ifadələri ilə tam əhatə olunmasa da, onun lütf, mərhəmət, inayət, xeyirxahlıq və Allahın verdiyi nemətlər kimi çoxcəhətli mənalarını anlamaq vacibdir. Bu söz, köhnə Azərbaycan dilinin zənginliyini və ifadə qabiliyyətini tam əks etdirən nadir sözlərdəndir.