Kərpic (ərəbcədən) – tikintidə geniş istifadə olunan, düzbucaqlı formalı, bişmiş və ya çiy gildən hazırlanan bir tikinti materialıdır. Min illərdir insan məskənlərinin, qalaların, məbədlərin və digər mühüm qurğuların inşasında əvəzolunmaz bir element olmuşdur. Onun davamlılığı, nisbətən ucuz qiyməti və emalının sadəliyi onu əsrlər boyu inşaatçılar üçün əsas material kimi seçmişdir.
Kərpicin istehsalı qədim zamanlardan bəri məlumdur. Əvvəlcə, çiy gildən hazırlanmış kərpiclər günəşdə qurudulurdu və bu cür kərpiclər əsasən mülayim iqlim şəraitində istifadə olunurdu. Daha sonra, gildən hazırlanmış kərpiclərin yüksək temperaturda bişirilməsi texnologiyası kəşf edildi. Bu, kərpiclərin möhkəmliyini və davamlılığını xeyli artırdı, onlara həm su, həm də temperatur dəyişikliklərinə qarşı daha yaxşı müqavimət qazandırdı. Bişmiş kərpicdən istifadə edilməsi, daha mürəkkəb və möhtəşəm tikililərin yaradılmasına imkan verdi.
Müasir kərpic istehsalı yüksək texnologiyalı avadanlıqlardan istifadə edilməklə həyata keçirilir. Müxtəlif növ gil, əlavə materiallar (məsələn, qum, əhəng) və xüsusi bişirmə üsulları kərpiclərin müxtəlif xüsusiyyətlərə (rəng, möhkəmlik, sukeçirməzlik, istilik izolyasiyası və s.) malik olmasını təmin edir. Bu, kərpiclərin müxtəlif memarlıq üslublarında və müxtəlif məqsədli tikililərdə istifadəsinə imkan yaradır.
Kərpicin rəngi və ölçüləri də müxtəlif ola bilər. Bu, həm istifadə olunan gil növündən, həm də bişirmə temperaturundan asılıdır. Rəngi qırmızıdan qəhvəyi və sarıya qədər dəyişə bilər. Ölçüləri də tikinti tələbatına uyğun olaraq dəyişir, lakin standart ölçülər mövcuddur.
Beləliklə, kərpic sadəcə bir tikinti materialı deyil, minlərlə illik tarixə malik, memarlıq tarixində mühüm rol oynamış və insan mədəniyyətinin inkişafında əhəmiyyətli iz buraxmış unikal bir elementdir.