Kəsif sözü ərəb mənşəli olub, əsasən "qalın, qəliz, qatı, qeyri-şəffaf və tutqun" mənalarını ifadə edir. Lüğətlərdəki sadə təriflərin xaricində, kəsif sözü daha geniş bir konteksti əhatə edir. Bu söz, maddənin fiziki xüsusiyyətlərindən əlavə, bəzən mənəvi və ya metaforik mənalar da daşıya bilir.
Məsələn, fiziki mənada "kəsif duman", "kəsif sis", "kəsif bir bulud" ifadələrində olduğu kimi, görmə qabiliyyətini məhdudlaşdıran, qalın və sıx bir qatı təsvir edilir. Bu təsvirdə şəffaflığın olmaması, işığın keçməməsi ön plana çıxır. Kəsif rənglər də qalın, doymuş, tutqun rənglər ola bilər.
Ancaq kəsif sözü yalnız fiziki aləmlə məhdudlaşmır. Metaforik mənada, "kəsif bir üslub", "kəsif bir münasibət", "kəsif bir səs" kimi ifadələrdə anlaşılmazlıq, qeyri-aydınlıq, çətin başa düşülənlik mənaları da nəzərdə tutulur. Bu mənada kəsif sözü, məlumatın, fikrin və ya hissin açıq və aydın şəkildə ifadə olunmamasını bildirir. Sözün bu istifadəsi daha çox mənəvi və ya emosional bir təsviri əks etdirir.
Beləliklə, kəsif sözünün mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilsə də, əsasında hər zaman qalınlıq, qatılaşma, qeyri-şəffaflıq və anlaşılmazlıq kimi ümumi xüsusiyyətlər dayanır. Bu söz, həm obyektiv həm də subyektiv təsvirlərdə istifadə oluna bilir və ədəbi dilin zənginliyini artıran bir ifadədir.