Kimsə: Bu söz, məlum olmayan və ya adının qeyd olunmasını istəmədiyimiz bir şəxsi ifadə edir. Sadəcə, "birisi", "müəyyən bir insan" mənasını verir. Lüğətlərdəki "əvəz" tərifi bu qeyri-müəyyənliyi vurğulayır. Kimsə, konkret bir fərd deyil, ümumiləşdirilmiş bir insani təmsildir. Məsələn, "Kimsə qapını döydü" cümləsində qapını döyən şəxsin kim olduğu vacib deyil, hadisənin baş verməsi önəmlidir.
Kimsənin mənasının genişləndirilməsi: "Kimsə" sözü, kontekstdən asılı olaraq, müxtəlif nüanslar daşıya bilər. Məsələn, "Kimsə mənimlə razılaşmayacaq" cümləsində, fikrin qəbul edilməyəcəyini bildirən, ümumi bir iddia var. Burada "kimsə" müəyyən bir şəxsi deyil, mümkün etirazları təmsil edir. Həmçinin, "kimsə" sözü, hətta tənqid və ya istehzaya yol aça bilər. Məsələn, "O, kiminsə xəyalı ilə yaşayır" ifadəsi, şəxsin real deyil, xəyalpərəst həyat sürdüyünü bildirir. Bu zaman "kimsə" məqsədsiz və əhəmiyyətsiz bir həyatı təmsil edir.
"Kimsə" sözünün ədəbi istifadəsi: Ədəbiyyatda "kimsə" sözü, sirrlilik və qeyri-müəyyənlik yaratmaq üçün istifadə olunur. Oxucunu maraqlandırmaq və təxəllüs əlavə etmək üçün müəlliflər tez-tez "kimsə"dən yararlanırlar. Bu, hikaye xəttinin gedişatını maraqlı edir və oxucunun təxəllüsü açmaq üçün diqqətini cəlb edir.
Misallar: Verilən misalda "Səxavət olmayan kəsdə şücaət feli nadirdir; Kərəmsiz kimsəni hər yerdə gördüm, bihünər gördüm" cümlələrində "kimsə" sözü spesifik bir şəxsi deyil, səxavətsiz insanları ümumiləşdirir və onların xarakterinin əsas xüsusiyyətlərini vurğulayır. Burada "kimsə" bir tipin, bir növün təmsilçisidir.