Kirayənişin: (fars. mənşəli) Bu söz, əsasən, Azərbaycan dilində tarixi və ədəbi mətnlərdə rast gəlinən, köhnəlmiş bir termindir. Müasir Azərbaycan dilində "kirayəçi" sözü ilə eynidir. Lakin "kirayənişin" sözü daha çox, müəyyən bir əmlaka, evə, torpağa və ya digər əşyaya müvəqqəti olaraq sahib olma hüququ əldə edən şəxsi ifadə etməklə yanaşı, bu hüququn qazanılma şərtlərini, kirayə müqaviləsinin xüsusiyyətlərini də özündə əks etdirir. Yəni, sadəcə olaraq "kirayədə yaşayan adam" mənasından daha geniş bir kontekstdə işlədilə bilər.
Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, "kirayə" (icazə, icarə) və "-nişin" (oturan, məskunlaşan) şəkilçilərindən təşkil olunduğunu görərik. Bu da sözün mənasını daha da dərinləşdirir. "Kirayənişin" sadəcə yaşayan deyil, müəyyən bir hüquq əsasında həmin əmlakda yaşayan, orada məskunlaşan şəxs deməkdir. "Kirayəçi" sözü daha çox müasir və sadə bir ifadə olduğu halda, "kirayənişin" tarixi bir hava, zəngin bir dil mədəniyyətinin izlərini özündə saxlayır.
Verilmiş nümunədəki "Kirayənişinlərdən biri çamadanının qapağını tutub dururdu" cümləsində "kirayənişin" sözünün işlənməsi qədim bir üslubu, kitab dilinə xas bir ifadə tərzinə işarə edir. Bu isə mətnə xüsusi bir poetiklik, hətta bir az da olsa, məsafəlilik verir. Beləliklə, "kirayənişin" sözü sadəcə bir sinonim deyil, həm də dilin zənginliyini, tarixi inkişafını əks etdirən maraqlı bir leksik vahiddir.