Kirə (fars mənşəli) sözü, bir əşyanın, əmlakın və ya xidmətin müəyyən bir müddət üçün və müəyyən bir ödəniş müqabilində istifadə hüququnun başqasına verilməsini bildirir. Bu, sadəcə maliklik hüququnun deyil, yalnız istifadə hüququnun verilməsini əhatə edir. Maliklik hüququ həmişə kirayə verənin əlində qalır.
Kirə müqaviləsi, həm kirayə verən, həm də kirayəçi üçün hüquqi öhdəliklər müəyyən edir. Kirayə verən, kirayəçinin razılaşmaya uyğun şəkildə əşyadan istifadə etməsini təmin etməli, kirayəçi isə müəyyən edilmiş ödənişləri vaxtında etməli və əşyanı qoruyub saxlamalıdır. Bu öhdəliklər, tərəflər arasında bağlanmış yazılı və ya şifahi müqavilədə ətraflı şəkildə təsvir oluna bilər.
Kirənin müxtəlif formaları mövcuddur. Məsələn, yaşayış evlərinin, ticarət obyektlərinin, nəqliyyat vasitələrinin, avadanlıqların və hətta intellektual mülkiyyət hüquqlarının kirayəsi mümkündür. Hər bir halda, kirayə müqaviləsinin detalları, kirayə verilən əşyanın xüsusiyyətlərindən və tərəflərin razılaşmasından asılı olaraq dəyişə bilər.
Tarix boyu kirə, iqtisadiyyatın mühüm bir hissəsi olub və insanların ehtiyaclarına uyğun olaraq inkişaf edib. Müasir dövrdə, kirənin hüquqi tənzimlənməsi daha da mürəkkəbləşib və kirayəçilərin və kirayə verənlərin hüquqlarının qorunması üçün daha çox qanun və qaydalar mövcuddur. Bu, ədalətli və şəffaf bir kirayə sistemi yaratmaq üçün vacibdir.
Qısaca desək, "kirə" sözü, sadəcə bir şeyin müvəqqəti istifadəsinə verilən pul müqabilində olan bir əməliyyat deyil, həm də hüquqi, iqtisadi və sosial aspektləri olan mürəkkəb bir prosesdir.