Kis: Azərbaycan dilində "kis" sözü, əsasən qoyun sürülərinin idarə olunmasında çobanlar tərəfindən istifadə olunan bir nida sözüdür. Bu, sadəcə bir səs deyil, sürü üçün bir sıra əmrləri, məsələn, dayanma, yön dəyişmə, yaxud toplaşma əmrini ehtiva edən bir ünsiyyət vasitəsidir. Çoban, sürünün ölçüsü, yerin relyefi, hətta günün vaxtı kimi amilləri nəzərə alaraq, "kis" nidamıza müxtəlif tonlar və vurğular əlavə edir, beləcə hər bir "kis" özünəməxsus bir məna daşıyır.
Bir çox hallarda "kis"in mənası kontekstdən asılıdır. Məsələn, səs tonu qısa və sərtdirsə, qoyunları hərəkətsiz qalmağa çağırır; uzun və yumşaqsa, onları yavaş-yavaş hərəkət etməyə təşviq edir. Beləliklə, "kis" sadə bir nida sözü olmaqdan daha çox, çobanla sürüsü arasındakı incə və mürəkkəb ünsiyyət sisteminin bir elementidir. Bu nida, əsrlər boyu yaranmış və nəsildən-nəsilə ötürülmüş çoban mədəniyyətinin ayrılmaz bir hissəsini təşkil edir.
Maraqlıdır ki, "kis" sözünün fonetik quruluşu və səs təsiri, qoyunların psixologiyası ilə uyğunlaşaraq, onları asudə və sakit şəkildə idarə etməyə imkan verir. Bu, ancaq uzun illər ərzində qazanılmış təcrübə və müşahidələrin nəticəsidir. "Kis" yalnız bir söz deyil, həm də təbiətlə insan arasındakı harmonik əlaqənin, ənənəvi həyat tərzinin simvoludur.