Kitrə – bəzi ağac və kol bitkilərinin gövdələrindən, qabıqlarından və ya yarpaqlarından axan, yapışqanabənzər, yarımşəffaf, qatı mayedir. Bu maye, bitkinin özünü müdafiə mexanizminin bir hissəsi olaraq, yaralanma zamanı ifraz olunur və yaraları bağlayaraq infeksiyalardan qoruyur. Kitrənin tərkibi bitkinin növündən asılı olaraq dəyişir, lakin ümumiyyətlə, mürəkkəb karbohidratlardan, poliqlyukonlardan və digər üzvi birləşmələrdən ibarətdir. Rəngi açıq sarıdan qəhvəyi rəngə qədər dəyişə bilir, bəzən isə qara rəngdə olur. Qatılaşdıqdan sonra sərtləşir və suya davamlı olur.
Kitrənin əsasən istifadə sahəsi əvvəllər ipək və çit sənayesində idi. Xüsusilə də, Kolşəkilli Gəvən (Astragalus) cinsinin bəzi növlərinin kitrəsi toxuculuqda ipək liflərinin bir-birinə yapışdırılması və möhkəmləndirilməsi üçün geniş istifadə olunurdu. Bu, ipəyin daha davamlı və gözəl görünüşlü olmasına səbəb olurdu. Çit sənayesində isə, kitrə müxtəlif materialların bir-birinə yapışdırılmasında və möhkəmləndirilməsində tətbiq edilirdi.
Müasir dövrdə kitrənin istifadə sahəsi genişlənib. Kimya sənayesində, məsələn, yapışqanlar, laklar və digər örtüklərin istehsalında istifadə olunur. Əczaçılıqda isə bəzi dərmanların hazırlanmasında və yaraların müalicəsində tətbiq olunur. Bundan əlavə, bəzi ənənəvi tibb üsullarında iltihab əleyhinə, yara iyileştirici və antiseptik xüsusiyyətlərinə görə də istifadə edilir. Lakin, kitrənin müalicəvi xüsusiyyətləri elmi olaraq tam təsdiqlənməmişdir və onun istifadəsinə həkim məsləhəti tövsiyə olunur.
Ümumiyyətlə, kitrə, təbiətin bəxş etdiyi maraqlı və faydalı bir maddədir. Onun tarixi insan həyatı ilə sıx bağlıdır və müxtəlif sahələrdə tətbiqi bu gün də davam edir.