Knyaz sözü qədim Rus dilindən gələn bir titul olub, müxtəlif tarixi dövrlərdə fərqli mənalar daşıyıb. Əslində, "knyaz" sözünün kökü Slav dillərindəki "kнязь" sözündəndir və "qohum", "əqrəba", "nəsildən" kimi mənaları əks etdirir. Bu, knyazların başlanğıcda qəbilə və ya tayfa içində qohumluq əlaqələrinə malik güclü ailələrə mənsub olduğunu göstərir.
Qədim Rus dövlətinin erkən mərhələlərində knyazlar əsasən tayfa və ya qəbilə başçıları idilər. Onların hakimiyyəti əsasən adət-ənənələrə və qəbilənin razılığına əsaslanırdı. Hərbi bacarıqları və liderlik keyfiyyətləri onların bu vəzifəni yerinə yetirməsində mühüm rol oynayırdı. Eyni zamanda, qoşun rəhbəri kimi də çıxış edirdilər, qəbiləni düşmənlərə qarşı müdafiə edir və hərbi əməliyyatlara rəhbərlik edirdilər.
Feodalizmin inkişafı ilə yanaşı, knyazlığın strukturu və knyazın rolu da dəyişməyə başladı. Knyazlar feodal torpaq mülkiyyətinin əsas sahiblərinə çevrildilər və feodallar sinfinin ən yüksək nümayəndələri kimi öz mövqelərini möhkəmləndirdilər. Onların hakimiyyəti genişləndi, öz knyazlıqlarının mütləq hakimi olduqlarını iddia edirdilər. Bu dövrdə knyazlıqlar daha çox siyasi və iqtisadi gücə malik olan ərazi vahidlərinə çevrildi.
Beləliklə, "knyaz" sözünün mənası tarixi kontekstdən asılı olaraq dəyişir. Sadə qəbilə başçısından tutmuş güclü bir feodal hökmdarına qədər geniş bir spektr əhatə edir. Bu söz, yalnız bir titul deyil, həm də tarixi bir prosesin – qəbilə cəmiyyətindən feodal dövlətinə keçidin təzahürüdür.