Kor sifəti, əsasən, görmə qabiliyyətinin tamamilə və ya qismən itirilməsini bildirir. Yəni, insanın gözləri ilə ətraf aləmi qavrama qabiliyyətinin olmamasını və ya zəif olmasını ifadə edir. Bu, müxtəlif səbələrə - doğuşdan olan anomaliyalar, xəstəliklər, qəzalar və ya yaşa bağlı dəyişikliklərə görə baş verə bilər. Sadəcə "görməyən" demək deyil, daha çox həmin qabiliyyətin olmamasının ifadəsidir.
Lüğətlərdəki "kor uşaq", "kor qoca" kimi nümunələr, sifətin konkret insanlara tətbiqini göstərir. Lakin "kor" sözü yalnız insanlara deyil, həm də məcazi mənada istifadə oluna bilər. Məsələn, "kor qüvvələr" ifadəsi təbiət hadisələrini, "kor təsadüf" isə gözlənilməz hadisələri bildirir. Bu istifadədə "kor" sözü, nəzarət edilməz, idarəolunmaz və ya nəticəsi əvvəlcədən bilinməyən bir şeyin ifadəsidir.
Atalar sözündəki "Kor quşun yuvası öz-özünə düzələr" misalında isə "kor" sözü, quşun görmə qabiliyyətinin olmaması ilə yanaşı, dərk etmə, düşünmə qabiliyyətinin də olmamasını, yuvanın tikilməsində insan müdaxiləsinə ehtiyac olmadığını ifadə edir. Burada "kor" sözü daha çox məcazi mənada istifadə olunur və təbiətin öz-özünü tənzimləmə qabiliyyətinə işarə edir. Yəni, səhv başa düşülməməlidir ki, quş görmədiyi üçün yuva düzəldir. Yuva tikmə instinkti ona özünü təşkil etməyə imkan yaradır.
Ümumiyyətlə, "kor" sözü həm bioloji, həm də məcazi mənalarda istifadə olunan çoxcəhətli bir sözdür və kontekstdən asılı olaraq müxtəlif mənalar kəsb edə bilər. Onun sadəcə "görmə qabiliyyəti olmayan" deyə tərif edilməsi mənasının tamlığını əks etdirmir.