Köks sözü Azərbaycan dilində bir neçə mənada işlənir. Əsas mənası "döş"dür, lakin daha geniş mənada istifadə olunaraq insanın sinə qəfəsini, ürəyin yerləşdiyi nahiyəni ifadə edir. Belə ki, "köks" sözü sadəcə anatomik bir hissə deyil, həm də emosional və ruhi vəziyyətin simvolu kimi də işlənə bilir.
Birinci mənada, "köks" sözü "döş"ün sinonimi olaraq, insan bədəninin ön tərəfində, boyundan qarına qədər uzanan nahiyəni bildirir. Bu mənada köks, sümüklərdən, əzələlərdən və daxili orqanlardan ibarət olan köks qəfəsini əhatə edir. Burada, ürək, ağciyər, bronxlar və digər həyati əhəmiyyətli orqanlar yerləşir.
İkinci, daha məcazi mənada isə, "köks" insanın daxili aləmini, hisslərini, düşüncələrini və ruhi vəziyyətini ifadə edir. Misal üçün, "köksündə bir narahatlıq var idi" ifadəsi insanın daxili narahatlığını, qorxusunu və ya təlaşını göstərir. "Köksü qara buludlar bürümüşdü" ifadəsi də insanın kədərli, məyus və ya ümidsiz vəziyyətini ifadə edir. Beləliklə, "köks" sözü, fiziki anatomiyadan məcazi, emosional və ruhi aləmə qədər geniş bir məna spektrini əhatə edir. Sözün istifadə olunduğu kontekstdən asılı olaraq mənası dəyişə bilir.
Verilən nümunə cümləsində ("Zahirən heyrətamiz dərəcədə sadə və sakit olan bu balacaboylu insanın köksündə bu qədər zəngin və güclü bir ürək...") "köks" sözü ikinci mənada, yəni insanın daxili aləmini, ruhi qüvvətini ifadə etmək üçün işlənilib. Bu, insanın görünüşünün daxili aləmini tam əks etdirmədiyini, xarici sakitliyin arxasında güclü bir daxili dünyanın gizləndiyini göstərir.