Könülsüz-könülsüz: Zərf. Bu söz, bir əməlin istəksizlik, məcburiyyət və ya həvəssizliklə yerinə yetirildiyini bildirir. Hərəkətin arxasında içdən bir razılığın olmamasını, əksinə, məcburiyyət, tərəddüd və ya biganəliyin üstünlük təşkil etdiyini vurğulayır. Sözün təkrarı (könülsüz-könülsüz) istəksizliyin dərəcəsini artırır, əməlin çox həvəssiz və məcburi olduğunu daha aydın şəkildə ifadə edir.
Könülsüz-könülsüz olmaq, sadəcə istəməməkdən daha çox şey deməkdir. Bu, dərin bir tərəddüdü, hətta əməldən qaçmaq istəyini də əhatə edə bilər. Hətta xarici bir təzyiq altında, məcburiyyət altında yerinə yetirilən bir əməli də ifadə edə bilər. Məsələn, "könülsüz-könülsüz razılaşdı" deyəndə, şəxsin əslində razı olmadığını, ancaq müəyyən səbəblərdən (məsələn, təzyiq, qorxu) razı görünməyə məcbur olduğunu başa düşürük.
Misal olaraq verilən "Gülsənəm arvad könülsüz-könülsüz ayağa qalxdı" cümləsində, Gülsənəmin ayağa qalxmasının istəksiz, məcburi və ya çox həvəssiz bir hərəkət olduğu aydın görünür. O, bunu öz istəyi ilə etməmiş, ehtimal ki, xarici bir səbəb onu bu hərəkətə məcbur etmişdir. Sözün təkrarı, bu istəksizliyin nə dərəcədə güclü olduğunu daha da aydın şəkildə göstərir.
Beləliklə, "könülsüz-könülsüz" sadəcə "istəmədən" mənasından daha çox emosional və kontekstlə bağlı bir məna daşıyır. Bu, şəxsin iç dünyasını, hərəkətin arxasındakı motivləri daha dərinlikli şəkildə açıqlayır.