Küləksizlik sözü, Azərbaycan dilində, küləyin olmaması vəziyyətini, hava və ya yerin küləkdən təsirlənmədiyini bildirən bir termindir. Yəni, küləksizlik, tam sakit, hərəkətsiz bir atmosfer və ya mühit vəziyyətini təsvir edir. Bu vəziyyət, həm təbiətin sakitliyini, həm də müəyyən fəaliyyətlər üçün əlverişli şəraiti göstərir.
Küləksizliyin təsviri, sadəcə "külək yoxdur" deməkdən daha çoxdur. O, havanın sakitliyini, səssizliyini, hətta havada asılı qalan toz zərrəciklərinin belə hərəkətsizliyini ehtiva edir. Gözəl bir yay günündə, ağacların budaqlarının hərəkətsizliyi, göl səthinin ayna kimi parıltısı, hətta quşların belə uçarkən yaratdıqları hərəkətin azlığı küləksizliyin gözəl təzahürləridir. Bu sakitlik, insanda rahatlıq, sükunət və təbiətlə vəhdət hissi yaradır.
Küləksizliyin əhəmiyyəti müxtəlif sahələrdə özünü göstərir. Məsələn, hava limanlarında uçuşların təhlükəsizliyi üçün, dənizdə gəmiçiliyin rahatlığı üçün, kənd təsərrüfatında tozlaşma prosesləri üçün, habelə bəzi sənaye prosesləri üçün əlverişli şərait yaradır. Küləksizlik, həmçinin, hava çirkliliyin yığılmasına və temperaturun daha yüksək olmağına səbəb ola bilər ki, bu da ətraf mühitin vəziyyətinə təsir edir. Ona görə də, küləksizlik, həm müsbət, həm də mənfi cəhətləri olan kompleks bir hadisədir.
Ədəbiyyatda küləksizlik, sükunətin, rahatlığın, düşüncəyə dalmanın və ya hətta sıxıntının simvolu kimi istifadə oluna bilər. Məsələn, bir şeirdə küləksiz bir gölün səthinin təsviri, daxili sülh və sakitliyi ifadə edə bilər. Beləliklə, küləksizlik, təkcə hava hadisəsi deyil, həm də ədəbi, emosional və hətta fəlsəfi bir anlayışdır.