Kürdcə sözü, Azərbaycan dilinin izahlı lüğətlərində əsasən iki mənada izah olunur: birincisi, Kürdistan bölgəsində danışılan Kürt dillərinə aid olan kimi; ikincisi isə, Kürt dilində mənasında, bir sifət və ya zərf kimi işlənir.
Birinci mənada, "kürdcə" sözü Kürt dillərinin ümumi bir adlandırılmasını təmsil edir. Bu, müxtəlif lehçələrə və dialektlərə sahib olan bir dil ailəsidir və bunların arasında Kurmanci (şimali kürtcə), Sorani (cənubi kürtcə), Pehlevani və digər variantlar vardır. Hər birinin özünəməxsus fonetik, leksik və qrammatik xüsusiyyətləri vardır. Beləliklə, "kürdcə danışmaq" ifadəsi bu dillərdən birini (və ya bir neçəsini) danışmaq deməkdir. Bu, sadəcə olaraq Kürt dilində olan söhbət mənasına gəlmir, həmçinin ərazinin və mədəniyyətin bir hissəsi kimi Kürt etnik kimliyini də əks etdirir.
İkinci mənada isə, "kürdcə" sözü bir zərf və ya sifət funksiyasını yerinə yetirir. Məsələn, "kürdcə yazmaq" mətnin Kürt dilində yazıldığını bildirir. "Kürdcə oxumaq" isə Kürt dilində yazılmış bir mətnin oxunduğunu göstərir. Bu mənada, sözün qrammatik funksiyası kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilər.
Ümumilikdə, "kürdcə" sözü sadəcə bir dilin adından daha çox, tarixi, mədəni və etnik bir zənginliyi özündə əks etdirən bir termindir. Bu sözün istifadəsi, Kürt mədəniyyəti və dilinin tanınması və qorunması üçün də vacibdir.