Kürlük sözü Azərbaycan dilində bir neçə mənada işlənir və əsasən uşaqların davranışlarını təsvir etmək üçün istifadə olunur. Ən geniş yayılmış mənası ağlağanlıq, şıltaqlıq və qışqırıqçılıqdır. Bu mənada kürlük, uşağın hər istəyinin yerinə yetirilməməsinə, istənilən şeyə sahib olmamasına, və ya istənilən hərəkətini edə bilməməsinə qarşı göstərdiyi həddindən artıq reaksiyalar kimi başa düşülür. Məsələn, "Uşaq kürlükdən arıqladı" ifadəsi uşağın həddindən artıq ağlamasının, şıltaqlığının və qışqırıqçılığının onun sağlamlığına mənfi təsir etdiyini bildirir.
Kürlüklə yanaşı, bu söz tənbəllik, bacarıqsızlıq və acizlik mənalarında da işlənə bilir. Bu isə daha çox böyüklər üçün istifadə olunur və onların işlərinə yanaşma tərzini, hərəkətsizliyini, bir işi yerinə yetirməkdəki acizliyini ifadə edir. Bu mənada kürlük, insanın özünün tənbəlliyindən və ya bacarıqsızlığından dolayı işlərini vaxtında və lazımi şəkildə yerinə yetirə bilməməsidir. Məsələn, “O, işlərini kürlüklə görür” deyəndə onun işlərinə laqeyd yanaşdığını, tənbəl və bacarıqsız olduğunu nəzərdə tuturuq.
Maraqlı bir yanaşma olaraq, kürlük sözünün kökünün uşaqların qeyri-sabit, emosional və fiziki olaraq qeyri-müəyyən davranışlarını əks etdirən bir hal olduğunu deyə bilərik. Belə ki, ağlamaq, qışqırmaq, şıltaqlıq etmək bir-birini tamamlayan və eyni mənşəli, uşağın ehtiyaclarının qarşılanmaması nəticəsində yaranan davranış formalarıdır. Ümumiyyətlə, kürlük sözü uşaqlıq dövrünün spesifik bir xüsusiyyətini ifadə etsə də, bəzi hallarda böyüklərin də davranışlarını təsvir etmək üçün istifadə olunur.