Qa sözü Azərbaycan dilində qarğanın çıxardığı səsi ifadə edən təqlid sözüdür. Bu, sadəcə bir səs təqlidi deyil, qarğanın xarakterik, dərin və hətta bir qədər də qorxulu səsini canlandıran bir ifadədir. Sözün təbiətinə görə, yazılışda müxtəlif variantlara rast gəlinə bilər (məsələn, "qaa", "qaa-qaa"), lakin məna dəyişməz olaraq qalır - qarğanın səsi.
Mirzə Ələkbər Sabirin şeirlərindən götürülən misal, "Böylə sözdən fərəhlənib qarğa; Ağzını açdı, ta ki etsin qa!", sözün canlılıq və ifadə gücünü daha da aydın şəkildə nümayiş etdirir. Sabir qarğanın "qa" səsini sanki insan nitqi kimi təqdim edir, onun duyğularını, hətta fərəhlənməsini ifadə etmək üçün istifadə edir. Bu, təqlid sözlərinin ədəbiyyatda necə istifadə edilə biləcəyinin gözəl bir nümunəsidir.
Maraqlıdır ki, "qa" səsi yalnız qarğanın səsi ilə məhdudlaşmır. Bəzi hallarda, digər quşların oxşar səslərini də ifadə etmək üçün istifadə edilə bilər. Lakin ədəbiyyatda və gündəlik dil istifadəsində "qa" demək əksər hallarda qarğanın səsini çağırışdırır. Bu səsin spesifik tonu, ritmi və intensivliyi qarğanın emosional vəziyyətini də ifadə edə bilər: qorxu, təhlükə, həyəcan və ya sadəcə olaraq varlığını bildirmək.
Beləliklə, "qa" sözü sadə bir təqlid sözündən çox, zəngin məna və ifadə imkanlarına malik olan bir dil vahididir. Onun ədəbiyyatda istifadəsi dilin canlılığına, obrazlılığına və ifadə qabiliyyətinə töhfə verir.