Qabalaşdırılmaq fe'li, əsasən mənfi bir mənada işlənir və bir şeyin və ya birinin kobudlaşdırılmasını, qaba bir hala salınmasını ifadə edir. Bu proses, əşyanın və ya insanın əvvəlki zərifliyinin, incəliyinin, nəzakətliliyinin və ya incə xüsusiyyətlərinin itirilməsi ilə müşayiət olunur. Sözün kökü olan "qaba" sözü özündə kobudluğu, səliqəsizliyi və incəlikdən uzaqlığı ifadə edir.
Qabalaşdırılma prosesi müxtəlif kontekstlərdə baş verə bilər. Məsələn, incə bir əl işinin kobalaşdırılması onun bədii dəyərini azaldır, onun formasını və naxışını pozur. Bir insanın qabalaşdırılması isə onun davranışında, danışığında və ümumiyyətlə həyat tərzinə təsir edir, onu daha kobud, qəddar və incə hisslərdən məhrum edir. Bu, bəzən xarici təsirlərin, pis ətraf mühitin və ya şəxsiyyətin dəyişməsinin nəticəsi ola bilər.
Qabalaşdırılmanın əks prosesi isə incəlik, zəriflik və nəzakətlilikdir. Bir əşyanın və ya insanın qabalaşdırılmasının qarşısını almaq üçün həssaslığa, diqqətə və incəliyi qorumağa çalışılmalıdır. Beləliklə, qabalaşdırılmaq, sadəcə bir söz deyil, bir prosesdir ki, bu proses nəticəsində gözəllik, zəriflik və incəlik itirilir və yerini kobudluq, qəddarlıq və nəzakətsizlik tutur.
Maraqlı bir məqam kimi, "qabalaşdırılmaq" sözü həm maddi, həm də mənəvi dəyərlərə tətbiq oluna bilər. Məsələn, gözəl bir meşənin qırılıb məhv edilməsi də qabalaşdırılma kimi qəbul edilə bilər. Bu, təkcə estetik ziyan deyil, həm də ekoloji tarazlığı pozan bir hadisədir. Eyni şəkildə, bir insanın ruhunun, əxlaqının pozulması da mənəvi qabalaşdırılma kimi qiymətləndirilə bilər.