Qabarıqlı sifəti, əsasən bir səthin və ya obyektin görünüşünü təsvir edərək, onun ətraf mühitdən daha irəli çıxmasını, yüksəklikdə fərqlənməsini bildirir. Sadəcə "qabarıq" olmaqdan daha çox, "qabarıqlı" sözü həmin qabarıqlığın varlığını vurğulayır və obyektin səthinin xarakteristik xüsusiyyəti kimi təqdim edir. Mütləq hündürlükdən söhbət getmir; qabarıqlıq nisbi bir anlayışdır və kontekstdən asılı olaraq qiymətləndirilir. Məsələn, bir kağız üzərində çap edilmiş mətn qabarıqlı ola bilər, çünki ətrafındakı səthə nisbətən bir qədər yüksəkdir.
Bu terminin istifadəsi müxtəlif sahələrdə rast gəlinir. Məsələn, coğrafiyada qabarıqlı relyef formaları, məsələn, dağlar və təpələr haqqında danışarkən istifadə olunur. Sənətdə isə qabarıqlı heykəltəraşlıq əsərləri və ya rəsmlərdəki qabarıqlı detallar haqqında söhbət gedə bilər. Hətta tibbdə də bu termin, məsələn, dəri üzərindəki şişkinlikləri təsvir etmək üçün istifadə oluna bilər. Beləliklə, "qabarıqlı" sözünün mənası həmişə kontekstdən asılı olaraq dəqiqləşdirilir.
Qabarıqlığın əks anlayışı "çökək" və ya "girinti"dir. Qabarıqlı bir səthin əks ədədi, ətraf mühitə nisbətən daha aşağıda qalan bir səthdir. Bu iki anlayış bir-birini tamamlayaraq, səthlərin relyefini tam şəkildə ifadə etməyə imkan verir. Qabarıqlı və çökək formaların bir-birinə qarışması maraqlı və mürəkkəb naxışlar yarada bilir.
Ümumiyyətlə, "qabarıqlı" sözü sadə görünüşünə baxmayaraq, ətraf aləmdə və müxtəlif sahələrdə geniş istifadə olunan, mənanı dəqiq və aydın şəkildə ifadə edən zəngin bir leksik vahiddir. Onun istifadəsi, hətta kiçik detalları belə aydın şəkildə vurğulamağa və obyektin xarakteristikasını daha dolğun şəkildə təsvir etməyə imkan verir.