Qadalı sifəti, əsasən, bədbəxtliyi, müsibəti, dərd-səriştəni özündə cəmləşdirən, çətinliklərlə dolu bir həyatı ifadə edir. Sadəcə "bəlalı" və ya "dərdli" olmaqdan daha çox, "qadalı" sözü bir növ əzab-əziyyətin, davamlı problemlərin və müsibətlərin daimi yoldaşı olma vəziyyətini təsvir edir. Bu, sadəcə müvəqqəti bir çətinlik deyil, həyatın özünün bir tərkib hissəsi kimi görünən, davamlı nəzarətə və mübarizəyə ehtiyac duyan bir vəziyyətdir.
Misal olaraq verilən şeir parçasında ("A üzü qaralı, başı qadalı, xatınları, oğul-uşağı nə deyə dustaq etdin?!") "qadalı" sözü Qazan xan üçün həyatın böyük bir çətinliklərlə dolu olduğunu, ailəsinin əsir düşməsini və bunun özünə gətirdiyi dərin kədəri və iztirabı bildirir. Bu yalnız bir anlıq bədbəxtlik deyil, xanın həyatının üzvi bir parçası kimi görünən bir vəziyyətdir.
Beləliklə, "qadalı" sözü "bəlalı" və "dərdli" sözlərinin daha dərin və ifadəli bir sinonimi olub, çətinliklərin davamlılığına, onların həyatın strukturuna sızmasına işarə edir. Həyatın özü sanki "qadalı", yəni davamlı müsibət və əzablarla dolu görünür.
Sözün kökündəki "qada" (qadağan, maneə) fikri də bu mənanı daha da gücləndirir. Yəni həyat yolunda qarşıya çıxan davamlı maneələr, həll olunmaz görünən çətinliklər və məhdudiyyətlər həyatın özünü "qadalı" edir.