Qahmarçılıq sözü, Azərbaycan dilinin zəngin leksikasında tərəfgirliyi, havadarlığı və tərəf saxlamanı ifadə edən bir termindir. Sadəcə "tərəf tutmaq" mənasından daha geniş bir məzmuna malikdir. Qahmarçılıq, müəyyən bir şəxs, qrup və ya ideyanı qərəzsiz şəkildə deyil, şəxsi maraqlar və ya emosional bağlılıq əsasında dəstəkləməyi ifadə edir. Bu dəstək, açıq şəkildə ifadə oluna bilər, lakin bəzən daha gizli, dolaylı üsullarla da özünü göstərə bilər.
Qahmarçılığın kökləri insanın sosial təbiətinə gedib çıxır. İnsanlar təbii olaraq qruplar halında yaşamağa və müəyyən bir qrupa mənsub olmağa meyllidirlər. Bu mənsubiyyət hissi, qrupun maraqlarını öz maraqları kimi qəbul etməyə və onlara qərəzsiz şəkildə yanaşmamağa səbəb ola bilər. Beləliklə, qahmarçılıq bəzən qrup identifikasiyasının bir ifadə forması kimi də yaranır.
Lakin qahmarçılıq həmişə müsbət hadisə deyildir. Həddindən artıq qahmarçılıq obyektivliyi və ədaləti pozaraq qərəzli qərarlara və ədalətsizliyə yol aça bilər. Qərəzli və qeyri-obyektiv davranışlar, qahmarçılığın mənfi nəticələrinə nümunədir. Buna görə də, hər hansı bir məsələdə qərar qəbul edərkən, qahmarçılığın təsirlərindən azad olmaq və obyektiv yanaşmaq çox vacibdir.
Qısacası, qahmarçılıq, sadəcə tərəfgirlikdən daha çox, şəxsi maraqlar, emosional bağlılıq və ya qrup identifikasiyası əsasında müəyyən bir tərəfin qərəzli şəkildə dəstəklənməsidir. Bu hadisənin həm müsbət, həm də mənfi nəticələri ola bilər və obyektivliyi qorumaq üçün onun təsirlərini nəzərə almaq vacibdir.