Qərəzli sifəti, əsasən mənfi bir kontekstdə işlədilərək, bir şəxsin gizli, şəxsi maraqlar və ya ədavət əsasında hərəkət etdiyini, hər hansı bir məsələyə obyektiv yanaşmadığını ifadə edir. Sadəcə ədavətli olmaqdan daha çox, qərəzli insanın gizli bir niyyəti, qəsd və ya məqsədi vardır; bu məqsəd, həqiqəti əks etdirməkdən, ədaləti təmin etməkdən daha çox şəxsi maraqlarına xidmət edir.
Qərəzlilik, obyektivliyin əksinə düşən bir xüsusiyyətdir. Qərəzli bir insan həqiqəti deyil, özünün maraqlarını önə çəkir və qərarlarını bu maraqlara uyğun qurur. Bu, həm də bədxahlığın bir ifadəsidir, çünki qərəzli insanın niyyəti, digərlərinə zərər vermək və ya onlara qarşı haqsızlıq etmək ola bilər. Qərəz, özünü açıq şəkildə göstərməyə bilər və gizli şəkildə, manipulyasiya və aldatma yolu ilə özünü büruzə verə bilər.
Hikmət İsfahaninin “Qərəzli dost biqərəz düşməndən pisdir” kəlamı qərəzliyin nə qədər təhlükəli olduğunu göz qabağında canlandırır. Çünki səmimiyyət və etimadı tələb edən dostluq münasibətlərində belə, gizli niyyətlər böyük zərərlərə səbəb ola bilər. Biqərəz düşmən, özünün mənfi münasibətini açıq şəkildə ifadə edərkən, qərəzli dost öz niyyətlərini gizlətməklə daha çox zərər verə bilər. Bu səbəbdən də qərəzli insanlardan ehtiyatlı olmaq və onların hərəkətlərini diqqətlə izləmək vacibdir.
Qərəzliyin müxtəlif formaları vardır. Məsələn, siyasi qərəzlilik, milli qərəzlilik, dini qərəzlilik və s. Bu cür qərəzliliklər, qərəzli insanların düşüncə tərzini, qərarlarını və davranışlarını formalaşdıraraq, obyektivliyin və ədalətin pozulmasına gətirib çıxarır. Buna görə də, qərəzli olmaqdan çəkinmək və obyektiv düşüncə tərzinə sahib olmaq hər kəs üçün vacibdir.