Qaqqıldamaq felinin Azərbaycan dilindəki mənası, sadəcə "çığırmaq, qaqqıltı salmaq" və ya "bərkdən gülmək" kimi qısa izahlarla kifayətlənə bilməyəcək qədər zəngindir. Həm səs təqlidi, həm də hərəkət təsviri elementlərini özündə ehtiva edən bu söz, kontekstə görə müxtəlif duyğu və mənalar ifadə edir.
Birinci mənası olan "çığırmaq, qaqqıltı salmaq" əsasən quşlar, xüsusilə də toyuqlar üçün işlənir. Bu, sadəcə səs çıxarmaq deyil, həm də həyəcan, qorxu, sevinc və ya diqqət cəlb etmək kimi müxtəlif duyğuların ifadəsidir. Toyuğun səs-küy salaraq qaçması, qanadlarını çırpması kimi hərəkətlərlə birlikdə düşünülməlidir. Səs daha çox kəskin və təkrarlanan bir çığırıq kimi təsəvvür olunmalıdır.
İkinci mənası olan "bərkdən gülmək, qəhqəhə ilə gülmək" isə daha çox insan davranışına aiddir. Bu, adi bir gülüş deyil, nəşəli və ya hətta bir qədər həddindən artıq, nəzarətdən çıxmış bir gülüşdür. Səsinin gücü və təkrarlanan xarakteri ilə "qaqqıldamaq" gülüşün şiddətini və davamlılığını vurğulayır. Bu, nəşədən, həyəcandan və ya hətta zarafatlı bir vəziyyətdən doğan bir reaksiyadır.
Nümunə olaraq verilən "Övci-fəzadə görərək boynunu; Sənədə qaqqıldayıram" misalında şair özünü səhnədə həyəcanlı, bəlkə də bir qədər də özünə inamlı şəkildə səsini qaldıraraq ifadə edir. Burada "qaqqıldamaq" həm səhnədəki həyəcanlı performansı, həm də səsinin gücünü təsvir edir. Beləliklə, sözün kontekstdən asılı olaraq fərqli çalarlar əldə etdiyini görürük.