Qane [ər.] Qane olmaq, sadəcə kifayətlənmək anlamından daha geniş bir məna daşıyır. Kifayətlənmək, əldə olanla razılaşmaq kimi təriflər qanenin yalnız bir tərəfini əks etdirir. Çünki qane olan şəxs sadəcə mövcud vəziyyətlə razılaşmaqla kifayətlənmir; həm də həyatının müxtəlif sahələrində - maddi, mənəvi, sosial - əldə etdikləri ilə səmimi bir razılıq və qənaət içindədir. Tamahkarlıq və hərislikdən uzaqdır, daha çoxuna can atmaz, var olana şükür edərək yaşamağı seçər.
Qane insan öz ehtiyaclarını həddindən artıq şişirtməz, var olan imkanlarla məmnun qalır və özünə qoyduğu hədəfləri realistcə müəyyən edər. Onun üçün həyatda əsas məqsəd sonsuz bir mal-dövlət yığımı deyil, əldə etdiklərindən həzz almaq və daxili rahatlığı qorumaqdır. Bu vəziyyət sadəcə passiv bir qənaətlənmədən deyil, bilinən və qəbul edilmiş həyat tərzinə fəal razılıqdan qaynaqlanır.
“Nə versələr, ona qaneyəm” ifadəsi qane insanın təməl xüsusiyyətini özündə əks etdirir. Bu, passiv bir təslimçilik deyil, əksinə, həyatın sərtliklərinə və gözlənilməzliyə hazırlıq və hər vəziyyətdə şükür etmək qabiliyyətidir. Qane olmaq, həmişə rahatlıq və səkinlik demək deyil; çətinliklərlə üz-üzə qalmaqda da özünü tapmaq, bu çətinliklərdən dərs çıxarmaq və həyatın axarına səbrilə yanaşmaq deməkdir.
Qanelik bir həyat fəlsəfəsidir, maddi nemətlərin miqdarından asılı olmayan daxili bir vəziyyətdir. Bu, özünü sərvətlə əhatə etməkdən daha çox, ruhun zənginliyi və qəlbin səkinliyi ilə əlaqədardır. Beləliklə, qanelik həm fərdi xoşbəxtliyin, həm də cəmiyyətin ümumi rifahının əsas şərtlərindən biridir.