Şükür sözü ərəb mənşəlidir. Azərbaycan dilində "edilən yaxşılığa qarşı minnətdarlıq, təşəkkür, razılıq ifadəsi" mənasında işlənir. Lakin bu məna sözün tam əhatəli tərifini verməkdən uzaqdır. Çünki şükür sadəcə bir hərəkət və ya ifadə deyil, daha geniş bir mənəvi anlayışı əhatə edir.
Şükür, Allahın bəxş etdiklərinə, sahib olduğu nemətlərə qarşı içdən gələn minnətdarlıq, həmd-səna və təriflə ifadə olunan bir duyğu və hərəkətdir. Bu, sadəcə olaraq "təşəkkür edirəm" deməkdən daha çoxdur. Şükür, qüdrətli bir qüvvəyə (Allah, Təbiət və s.) qarşı özünü tabe bilmək, Onun bəxş etdiklərinə görə minnətdarlığını bildirmək, həyatdakı yaxşı və pis hadisələrə qarşı səbrli və razı olmaq deməkdir.
Şükürün ifadə olunma formalari müxtəlifdir. Dilinə gətirilən sözlərlə, dua etməklə, sədəqə verməklə, yaxşı əməllər göstərməklə ifadə oluna bilər. Həmçinin, şükür daxili bir hal kimi də yaşana bilər; bəxş edilən nemətlərin qədrini bilmək, onlardan səmərəli istifadə etmək və bunun şüurunda olmaq.
Misal olaraq, "Kərbəlayı Məhəmməd:] Pərvərdigara! Səndən üzülməyənə heç zad olmaz imiş" ifadəsi dərin bir şükür duyğusunu əks etdirir. Bu cümlədə Allahın qüdrətinə inanc və Onun verdiyinə qənaət bildirilir. Şükür, yalnız maddi nemətlərə yox, sağlamlıq, ailə, dostluq kimi mənəvi dəyərlərə də aid olur.
Müxtəlif cümlələrdə istifadəsinə nümunələr:
- Allahın şükrü yerinə yetirildi.
- Hər şeyə şükür edək.
- Sağlamlığım üçün Allah'a şükürlər olsun.
- Bu yaxşılığa görə sizə çox şükür.
Beləliklə, şükür sadəcə bir söz deyil, dərin mənəvi məna daşıyan bir anlayışdır.