Qanuniləşdirilmə: "Qanuniləşdirilmək" felindən törəmiş isimdir. Əsas mənası, əvvəllər qanunsuz, qadağan olunmuş və ya tanımadığı bir vəziyyətdə olan bir şeyin, hadisənin və ya vəziyyətin qanun çərçivəsinə salınması, rəsmiləşdirilməsi və qanuni hala gətirilməsidir. Bu, sadəcə olaraq bir sənədin imzalanması və ya qərarın qəbul edilməsi ilə deyil, həmçinin müvafiq qaydaların, qanunların və prosedurların tətbiqi ilə həyata keçirilir.
Qanuniləşdirilmə prosesi müxtəlif sahələri əhatə edə bilər. Məsələn, əvvəllər qeyri-qanuni olaraq əldə edilmiş torpaqların mülkiyyət hüququnun qanuniləşdirilməsi, qeyri-rəsmi iqtisadi fəaliyyətin qanuniləşdirilməsi, qaçqınların və ya miqrantların statusunun qanuniləşdirilməsi, hətta əvvəllər qanunsuz olan bir əməlin (məsələn, amnistiya yolu ilə) qanuni əsaslandırılması kimi hallar qanuniləşdirilməyə nümunə ola bilər.
Qanuniləşdirilmənin müsbət və mənfi cəhətləri mövcuddur. Müsbət cəhətləri arasında hüquqi müəyyənlik, sabitlik, ədalət və cəmiyyətdə nizam-intizamın qorunması göstərilə bilər. Mənfi cəhətlərə isə qanunsuz əməllərin bağışlanması, korrupsiyaya yol açması, haqsızlıqların leqallaşdırılması və qanunsuz fəaliyyətlə məşğul olanların cəzasız qalması kimi risklər daxildir. Buna görə də qanuniləşdirilmə prosesi həmişə diqqətlə və aydın meyarlara əsasən aparılmalıdır.
Qanuniləşdirilmə prosesinin effektivliyi, onun ədalətli və şəffaf şəkildə həyata keçirilməsindən, həmçinin qanunun üstünlüyünün təmin edilməsindən çox asılıdır. Yalnız bu halda qanuniləşdirilmə cəmiyyətin inkişafı üçün faydalı bir vasitə ola bilər. Əks təqdirdə, qanuniləşdirilmə prosesi cəmiyyətdə ədalətsizliyə və qanunsuzluğa səbəb ola bilər.