Qanuniləşdirmə, "qanuniləşdirmək" felindən törəmiş bir isimdir və əsasən bir hərəkət və ya prosesi, yəni qanunsuz və ya qeyri-qanuni olan bir vəziyyəti, obyekti, əməli və ya münasibəti qanuni hala gətirmək fəaliyyətini ifadə edir. Bu proses müxtəlif yollarla baş verə bilər: qanun qəbul edilməsi, qanunvericiliyin dəyişdirilməsi, rəsmi sənədlərin verilməsi, məhkəmə qərarları və s. vasitəsilə.
Qanuniləşdirmənin tətbiq sahəsi genişdir. Məsələn, əvvəllər qanunsuz olmuş torpaqların mülkiyyət hüququnun tanınması, qeyri-qanuni tikintilərin leqallaşdırılması, qaçqınların və ya miqrantların vətəndaşlıq alması, qanunsuz əmək münasibətlərinin rəsmiləşdirilməsi, və ya hətta əvvəllər qadağan olunmuş əməllərin (məsələn, bəzi dərmanların istifadəsi) qanuniləşdirilməsi kimi proseslər qanuniləşdirmə anlayışı ilə əlaqələndirilir.
Lakin, qanuniləşdirmə həmişə müsbət mənada istifadə olunmur. Bəzən qanuniləşdirmə, ədalətsiz və ya etik baxımdan şübhəli halların qanuni görünməsini təmin etmək üçün istifadə oluna bilər. Bu zaman, qanuniləşdirmə, əslində, ədalətin təmin olunmasına mane olan bir vasitəyə çevrilə bilər. Belə hallarda, qanuniləşdirmə, qanunsuz əməllərin bağışlanması və ya onlara göz yumulması kimi qəbul edilə bilər.
Ümumiyyətlə, qanuniləşdirmənin mənasını anlamaq üçün həmin prosesin kontekstini nəzərə almaq vacibdir. Konkret hansı sahədə və hansı məqsədlə tətbiq olunduğu qanuniləşdirmənin müsbət və ya mənfi qiymətləndirilməsini müəyyənləşdirir. Ona görə də, qanuniləşdirmənin həm hüquqi, həm də etik aspektlərinə diqqət yetirmək lazımdır.