Qaraca sifəti əsasən "qara rəngli", "qaramtıl" mənasında işlənir. Bu, sadəcə rəngin bir ifadəsi deyil, həm də müəyyən bir ton və ya çalar haqqında məlumat verir. Qaraya nisbətən daha solğun, daha açıq, "qaramtıl" bir qara təsəvvür edilir. Misal üçün, "qaraca gözlər" deyəndə parlaq qara deyil, qaraya çalan, qəhvəyiyə meylli tünd rəngli gözlər nəzərdə tutulur. Beləliklə, "qaraca" sözü, sadə "qara" sözündən fərqli olaraq, daha incə bir rəng çalarını ifadə edir.
Lakin "qaraca" sözünün daha maraqlı və geniş mənası məcazi mənasında ortaya çıxır. "Dəyərsiz", "qiymətsiz" mənasında işlənən "qaraca" sözü, həm maddi, həm də mənəvi dəyərlərə aid edilə bilər. Məsələn, "qaraca bir əşya" deyəndə, həmin əşyanın köhnə, istifadəsiz və ya çox az dəyərə sahib olması nəzərdə tutulur. Eyni zamanda, "qaraca bir insan" ifadəsi də rast gəlinir ki, bu da insanın əxlaqi cəhətdən aşağı, dəyərsiz və ya hörmətə layiq olmayan olduğunu bildirir. Bu mənada "qaraca" sözü, bir növ mənfi qiymətləndirməni ifadə edir.
Sözün maraqlı tərəfi, şeir misalında göstərildiyi kimi, paradoksal bir istifadə imkanının da olmasıdır: "O qaraca qəpiyə o qədər məhəbbətimiz var ki, qeyri işlər yadımıza düşməyir". Burada "qaraca qəpiy" ifadəsi, maddi dəyərin azlığına baxmayaraq, duyğusal əhəmiyyətinin böyüklüyünü vurğulayır. Bu isə "qaraca" sözünün sadəcə rəng və ya dəyərsizlik mənasını daşımadığını, həm də kontekstdən asılı olaraq, mənəvi dəyər və qiymətə istinad edə biləcəyini göstərir.