Qaraqabaq sifəti, əsasən, üzünün ifadəsindən, xüsusən qaş-göz hərəkətlərindən, mimikalarından dolayı daim qəmgin, üzü gülməyən, soyuq və əlçatmaz görünən insanları təsvir etmək üçün işlədilir. Sözün leksik mənası "qara qaşlı, qara gözlərli" anlamına da gəlsə də, bu gün daha çox üz ifadəsinə vurğu edir.
Qaraqabaq insan, adətən, ətrafındakılarla asan ünsiyyət qura bilməyən, qapalı, özünə qapanmış, şənliyə, zarafatlara biganə biri kimi qəbul edilir. Bu xüsusiyyət, həm xarakter xüsusiyyəti, həm də müəyyən bir vəziyyət və ya hadisənin nəticəsi ola bilər. Məsələn, dərin kədər, üzgünlük, xəstəlik və ya başqa səbəblər insanı qaraqabaq edə bilər.
Qaraqabaq sözünün sinonimləri arasında "üzügülməz", "adamayovuşmaz", "qəmgin", "söyüdlü", "qıcıq", "əsəbi" kimi sözlər göstərilə bilər. Lakin bu sinonimlərin hər biri qaraqabağın ifadə etdiyi tam mənanı verməyə bilər. Qaraqabaq daha çox, üz ifadəsindəki dərin qəm və ya qıcığın davamlı xarakterini vurğulayır.
Maraqlı bir məqam da odur ki, qaraqabaq olmaq həmişə mənfi bir keyfiyyət kimi qəbul edilmir. Bəzi hallarda, sərt və ciddi görünmək istəyən insanlar üçün qaraqabaq obrazı bir növ "professional maskadır". Məsələn, məhkəmə hakimi və ya ciddi bir iş adamı öz işinə daha çox ciddiyətlə yanaşmaq üçün qaraqabaq görünə bilər. Ancaq bu hallarda belə, qaraqabaq olmanın arxasında gizlənən əsl duyğular fərqli ola bilər.
Nəticə etibarilə, qaraqabaq sözü çoxcəhətli bir məna daşıyır və kontekstdən asılı olaraq fərqli yollarla şərh edilə bilər. Əsasən üz ifadəsinin qəmginliyi, soyuqluğu və əlçatmazlığı vurğulansa da, bunun arxasında müxtəlif sürücülər və fərqli təfsirlər ola bilər.