Qaraşın sözü Azərbaycan dilində əsasən "qarayağız", "qarabuğdayı" mənasında işlənir. Lakin bu izah, sözün ifadə etdiyi incə nüansları tam əhatə etmir. Sadəcə rəng təsvirindən daha çox, "qaraşın" sözü bir insanın xarici görünüşünə, dərisinin rənginə, hətta ümumi təəssüratına dair daha zəngin bir məlumat verir.
Daha dəqiq desək, "qaraşın" yalnız dərinin qara və ya qəhvəyi rəngini deyil, həm də bu rəngin insanın ümumi görünüşünə verdiyi təsiri ifadə edir. Bu, dərinin rənginin intensivliyindən, günəşin təsirindən, yaşdan və hətta sağlamlıq vəziyyətindən asılı olaraq dəyişə bilər. Məsələn, qaraşın birinin dərisi günəşdən qaralmış, bir az quru və ya solğun ola bilər, amma bu, onun gözəlliyinə və cazibəsinə mənfi təsir göstərmir, əksinə, onu daha da fərqli və xarizmatik göstərə bilər.
Misal olaraq verilən şeir parçasında "sifəti qaraşın" ifadəsi sadəcə arvadın dərisinin rəngini deyil, ümumi olaraq onun olgun, sərt, həyat təcrübəsi yaşayıb öyrəndiyini və bu yaşantıları üzərində iz buraxmış bir insan olduğunu ifadə edir. "Mərtub" və "hündür və salamat" sifətləri ilə birlikdə istifadə edilən "qaraşın" sözü, arvadın gücünü, davamlılığını və həyat enerjisini vurğulayır. Beləliklə, "qaraşın" sözü yalnız bir rəng təsviri deyil, dərin bir məna və obraz yaradıcı bir vasitə kimi çıxış edir.
Yekun olaraq, "qaraşın" sözü qarayağız, qarabuğdayı mənalarından əlavə, bir insanın xarici görünüşünə dair daha mürəkkəb və zəngin bir təsvir verir. Bu, yalnız fiziki təsvir deyil, həm də şəxsin yaşantılarını, təcrübələrini və həyat enerjisini əks etdirən bir ifadədir.