Qarğımaq felinin Azərbaycan dilindəki əsas mənası "qarğış etmək, nifrin etmək" olsa da, bu tərif mənanın tam dərinliyini əks etdirmir. Qarğımaq sadəcə lənət oxumaqdan daha çoxdur; bu, dərin bir hiddət, kədər və ümidsizlikdən doğan, insanın özünün və ya başqasının bədbəxtliyini, uğursuzluğunu, bəlasını arzulamaq və bu arzunun ifadə edilməsidir.
Bu ifadədə, güclü bir emosional yüklənmə var. Qarğımaq, sözlərin adi bir ifadə vasitəsi olmadığı, arzunun gücünün, qəzəbin şiddətinin sözlərə sığışmadığı bir halda istifadə olunur. Züleyxanun Fərhada qarğıması da bunun bariz nümunəsidir. O, sadəcə onu qınamaqla kifayətlənmir, onun onları bu qədər bəlaya saldığını ifadə edərək, əslində, Fərhadın taleyinin bədbəxt olmasını, əzab çəkməsini arzulayır.
Qarğımağın, qarğışdan fərqli olaraq, daha çox subyektiv bir tərəfi var. Qarğış, məsələn, dini bir kontekstdə və ya rəsmi bir şəkildə söylənə bilər. Qarğımaq isə, əsasən, şəxsi hisslərin güclü təsiri altında, spontan olaraq baş verir. Bu sözün istifadəsi, danışanın dərin emosional durumunu, ümidsizliyini və acısını ifadə edir.
Beləliklə, "qarğımaq" sözü sadəcə "qarğış etmək"dən daha çox "dərin bir hiddət və kədərlə bədbəxtlik arzulamaq" mənasını da özündə ehtiva edir. Züleyxanun ifadəsi bu mənanın ən yaxşı təzahürüdür, çünki onun qarğıması, yalnız bir qarğış deyil, acı bir həqiqətin ifadəsidir: Fərhadın səbəb olduğu bəlalardan doğan dərin bir kədər və ümidsizlik.