Qarın-qarına zərfi, iki varlığın və ya obyektin bir-birinə çox yaxın, demək olar ki, bir-birinə bitişik vəziyyətdə olduğunu bildirir. Bu yaxınlıq o qədər sıx olur ki, aralarında heç bir boşluq qalmır, sanki bir-birinə yapışıblar. Döş-döşə ifadəsi ilə sinonimdir və hər iki ifadədə də əsas vurğu məsafənin minimuma endirilməsinə yönəlib.
İfadənin məcazi mənaları da var. Məsələn, "qəlb qarın-qarına idi" deyərkən, kəskin təlaş və narahatlıq vəziyyətinin təsvir edilir. Bu halda "qarın-qarına" ifadəsi daxili narahatlığın intensivliyini və insanın emosional vəziyyətinin gərginliyini göstərir. Beləliklə, sadəcə fiziki yaxınlığı deyil, həm də hisslərin sıxlığını, intensivliyini də ifadə edir.
Dilçilik baxımından, "qarın-qarına" ifadəsi redondantlıq nümunəsidir, yəni eyni mənanı iki dəfə təkrar edir. Lakin bu redondantlıq ifadənin ifadə gücünü artırır və yaxınlığın dərəcəsini daha aydın şəkildə vurğulayır. Bu cür redondant ifadələr ədəbi dilin bədii ifadə vasitələri arasında geniş istifadə olunur və mətnə emosional rəng qatır.
Tarixi kontekstə nəzər salsaq, "qarın-qarına" ifadəsinin köklərinin xalq dilindən gəldiyini görərik. Sadə, anlaşıqlı və təsvirli olması onu xalq arasında populyar edib. Ədəbi əsərlərdə də tez-tez rast gəlinən bu ifadə, Azərbaycan dilinin zənginliyini və ifadə imkanlarını nümayiş etdirir.