Qavranma, "qavramaq" fellərinin məsdərindən törəmiş bir sözdür. Sadəcə olaraq "qavranılmaq" feli ilə əlaqəli deyil, daha geniş bir məna spektrinə malikdir. Qavranma, ətrafdakı aləmin, hadisələrin, anlayışların və ya informasiyanın şüur tərəfindən qəbul edilməsi, dərk edilməsi və anlamlandırılması prosesidir. Bu proses həm fiziki, həm də intellektual səviyyələrdə baş verə bilər.
Fiziki qavranma, duyğularımız (görmə, eşitmə, toxunma, dadma, qoxu alma) vasitəsilə ətraf mühitin qəbul edilməsini əhatə edir. Məsələn, bir çiçəyin ətrini qavramaq, isti bir günəş şüasını hiss etmək, musiqinin səsini eşitmək – bunların hamısı fiziki qavranmanın nümunəsidir. Lakin bu proses sadəcə passiv qəbuldan ibarət deyil; beynimiz bu duyğu məlumatlarını təhlil edərək onlara məna verir.
İntellektual qavranma isə daha mürəkkəb bir prosesdir və anlayışların, ideyaların, məlumatların və məntiqi əlaqələrin dərk edilməsini əhatə edir. Bir mətnin mənasını anlamaq, mürəkkəb bir problemin həllini tapmaq, yeni bir konsepsiyanı öyrənmək – bunların hamısı intellektual qavranmanın təzahürləridir. Bu prosesdə təcrübə, biliklər, düşünmə bacarığı və yaradıcılıq mühüm rol oynayır. Həmçinin, mədəniyyət və sosial təsirlər də intellektual qavranmaya əhəmiyyətli dərəcədə təsir edə bilər.
Ümumilikdə, qavranma həm fərdi, həm də sosial həyatımız üçün zəruri bir prosesdir. Dünyanı necə dərk etdiyimiz, necə öyrəndiyimiz və necə qərarlar verdiyimiz qavranma qabiliyyətimizdən birbaşa asılıdır. Qavranmanın effektivliyi isə bir çox amillərdən, o cümlədən fiziki vəziyyətimizdən, təhsilimizdən, təcrübəmizin miqdarından və ətraf mühitin xüsusiyyətlərindən asılıdır.