Qazıq-qazıq: Azərbaycan dilinin zəngin leksikasında "qazıq-qazıq" sözü, əsasən, bir ərazinin çoxlu sayda kiçik çuxur və ya dəliklərlə örtülmüş vəziyyətini ifadə edir. Bu, sadəcə "çuxurlu" demək deyil, daha çox həmin çuxurların sıxlığına, ölçüsünə və ümumi görünüşə xas xaotik təəssürata işarədir. Sözün təsviri mahiyyəti onun təkrarlanan "qazıq" hissəsində özünü göstərir. Bu təkrarlanma, çuxurların sayının çoxluğunu və yayılma sahəsinin genişliyini vurğulayır.
1. Zərf kimi istifadəsi: "Qazıq-qazıq etmək" ifadəsi bir ərazinin qazılmış çuxurlarla dolmasını, yəni torpağın qazıq-qazıq hala salınmasını bildirir. H. Nəzərlinin misalında olduğu kimi, "Təpənin bir sajın genişliyində yeri qazıq-qazıq olmuşdu" cümləsində, təpənin geniş bir hissəsinin kiçik çuxurlarla dolduğu, beləcə, səthinin qeyri-bərabər, dağılmış bir görünüş aldığı təsvir edilir. Burada "qazıq-qazıq" sözü, sadəcə olaraq faktiki vəziyyəti deyil, həm də bu vəziyyətin yaratdığı vizual təəssüratı ifadə edir.
2. Sifət kimi istifadəsi (potensial): Lüğətdə qeyd edilməsə də, "qazıq-qazıq" sözünün sifət kimi də istifadə olunma potensialı mövcuddur. Məsələn, "qazıq-qazıq torpaq", "qazıq-qazıq yer" kimi ifadələr, həmin ərazinin çoxlu kiçik çuxurlarla dolduğunu, dağılmış və ya qeyri-bərabər səthə malik olduğunu ifadə edə bilər. Bu istifadə daha az yayılmış olsa da, dilin təbii inkişafı nəzərə alınaraq, mümkün və mənalıdır.
Ümumi olaraq, "qazıq-qazıq" sözü, sadə bir mənadan daha çox, bir ərazinin vəziyyətinin təsvirindəki təfərrüatları və vizual təəssüratı oxucuya çatdırmağa xidmət edən, Azərbaycan dilinin ifadəlilik və təsvir qabiliyyətini göstərən rəngarəng bir leksik vahiddir.