Qeyri-tənqidi sifəti, əsasən ərəb mənşəli "qeyri" (olmayan) və "tənqidi" sözlərinin birləşməsindən əmələ gəlmişdir. Bu söz, tənqidin olmamasını, tənqidi yanaşmanın, dəyərləndirmənin və mühakimənin mövcud olmamağını ifadə edir. Başqa sözlə, qeyri-tənqidi bir şey tənqidin obyekti olmayıb, heç bir sual altına alınmadan, şübhəsiz və qeydsiz-şərtsiz qəbul edilir.
Qeyri-tənqidi münasibət, obyektivliyin və müstəqil düşüncənin olmaması ilə xarakterizə olunur. Bu münasibət, məsələlərə səthi yanaşmanı, həqiqətin axtarışından çəkinməni və mövcud fikirlərin, informasiyanın kritik şəkildə təhlil edilməməsini əhatə edir. Belə bir münasibət, həm müsbət, həm də mənfi nəticələrə səbəb ola bilər. Məsələn, qeyri-tənqidi şəkildə qəbul edilmiş bir fikir, sonradan böyük xətalara gətirib çıxara bilər. Eyni zamanda, qeyri-tənqidi yanaşma bəzi hallarda güvən və harmoniyanı da təmin edə bilər, lakin bu güvən, həqiqətə əsaslanmadığı üçün, qeyri-sabit və etibarsız ola bilər.
Qeyri-tənqidi yanaşma, müxtəlif sahələrdə müşahidə oluna bilər. Məsələn, siyasətdə, qeyri-tənqidi dəstək, liderin hərəkətlərinin şübhəsiz qəbul edilməsi deməkdir. Elm və təhsildə qeyri-tənqidi münasibət, yeni nəzəriyyələrin və kəşflərin kritik şəkildə qiymətləndirilməməsinə, inkişafın ləngiməsinə səbəb ola bilər. Gündəlik həyatda isə qeyri-tənqidi qəbul edilən informasiya, yanlış anlayışlara və səhvlərə yol aça bilər.
Ona görə də, hər hansı bir məsələyə yanaşarkən, həqiqətin axtarışında olmaq, müstəqil düşünmək və mövcud informasiyanı tənqidi şəkildə qiymətləndirmək vacibdir. Yalnız bu zaman, obyektiv və düzgün nəticələr əldə etmək mümkündür. Qeyri-tənqidi münasibətin mənfi nəticələrindən qorunmaq üçün, daim öz fikirlərimizi sorğuya çəkməli, başqa baxış bucaqlarını nəzərə almalı və fərqli mənbələrdən informasiya əldə etməliyik.