Qeyzlənmək felinin Azərbaycan dilindəki əsas mənası hiddətlənmək, qəzəblənmək və ya bərk acığı tutmaqdır. Bu, birdən-birə və ya tədricən yaranan, insanın daxili vəziyyətini əks etdirən güclü bir emosional vəziyyətdir. Qeyzlənmək, sadəcə əsəbləşməkdən daha güclü və təsirli bir reaksiyadır. İnsan qeyzlənəndə nəzarətini itirməyə, hərəkətlərini düşünmədən etməyə, hətta fiziki olaraq özünü göstərməyə meylli olur.
Qeyzlənməyə səbəb olan amillər çox müxtəlifdir. Ədalətsizliyə, haqsızlığa, təhqirə, aldadılmaya, özünə qarşı edilən hər hansı bir mənfi hərəkətə, gözləntilərin boşa çıxmasına və s. qeyzlənmək olar. Hər bir insanın qeyzlənməyə səbəb olan amillər fərdi olsa da, ümumiyyətlə, qeyzlənmək insanın özünün və ya əzizlərinin dəyərlərinin, hüquqlarının və ya maraqlarının pozulmasına qarşı bir reaksiya kimi baş verir.
Qeyzlənmənin ifadəsi də fərqlidir. Bəzi insanlar qeyzlərini səs-küylü şəkildə, bağırarak, təhdid edərək ifadə edirlərsə, digərləri öz daxilində, susaraq, üz ifadələrini dəyişərək, bədən dilindən istifadə edərək bunu göstərir. Qeyzlənmənin ifadə tərzi, insanın şəxsiyyəti, tərbiyəsi və mədəniyyəti ilə sıx bağlıdır. İctimai həyatda qeyzlənmənin nəticələri bəzən ciddi ola bilər, buna görə də özünü idarə etmək və qeyzlənməni idarə etmək bacarığı çox vacibdir.
İmamverdinin sitat gətirdiyi hissədə ("namus bir bəyzadələrdə deyil, kasıb-kusubun da özünə görə namusu var və namusum da...") qeyzlənmə hissinin, öz namusunun təhqir olunmasına qarşı güclü bir reaksiya kimi ifadə olunduğunu görürük. Bu misalda qeyzlənmə, ədalətsizliyə və haqsızlığa qarşı müqavimət və özünümüdafiə formasında təzahür edir.