Qədəh (ər. جام - cam) – şərab, su, şirə və digər içkiləri içmək üçün hazırlanmış müxtəlif formalı və ölçülü qabdır. Piyalə, kasa kimi sözlərlə sinonim olsa da, qədəh daha zərif, daha estetik bir görünüşə malik, bəzən naxışlı və ya qiymətli materiallardan hazırlanmış qablar üçün işlədilir. Sadəcə içki qabı kimi deyil, həm də mədəniyyətimizin ayrılmaz bir parçası olaraq əsrlər boyu şeir, musiqi və rəsmlərdə öz əksini tapmışdır.
Qədəhin forması, ölçüsü və materialı içkinin növünə, mərasimin əhəmiyyətinə və mədəni ənənələrə görə dəyişir. Misal üçün, şərab qədəhləri şərabın ətirini və dadını daha yaxşı hiss etmək üçün xüsusi formalara malikdir. İncə belə sahib olan şərab qədəhləri, dadın dilin müxtəlif hissələrinə daha düzgün paylanmasını təmin edir. Digər tərəfdən, daha sadə formalı qədəhlər günlük istifadə üçün əlverişlidir.
Ədəbiyyatda qədəh, həyatın, sevincin, məhəbbətin və ya kədərin simvolu kimi təsvir olunur. Füzuli misalında olduğu kimi, qədəh şənliklərin, məclislərin ayrılmaz atributudur, saqinin əlində gəzdirilərək, şadlıq və dostluq hisslərinin ifadəsində iştirak edir. Qədəh, həmçinin, əbədiyyət, qədərin və taleyin simvolu kimi də qəbul edilə bilər; boşaldılan qədəh zamanın keçməsinin, dolu qədəh isə həyatın davamının simvoludur.
Beləliklə, qədəh sadəcə bir içki qabı deyil, zəngin mədəni və simvolik yük daşıyan, tarix boyu insan həyatı ilə sıx bağlı olan bir əşyadır.