Qəhət (ər. قحط, qəḥṭ) sözü ərəb mənşəli olub, dərin sosial-iqtisadi və ekoloji fəsadlara səbəb olan ciddi bir qıtlığı, yoxluğu ifadə edir. Sadəcə "qıtlıq" və "yoxluq"dan daha geniş məna daşıyaraq, əsasən ərzaq məhsullarının, suyun və digər həyati ehtiyac maddələrinin kəskin çatışmazlığını bildirir.
Qəhət, əsasən uzun müddət davam edən quraqlıq, məhsuldarlığın azalması, torpaqların şorlaşması, zərərvericilərin hücumu və ya digər təbii fəlakətlər nəticəsində baş verə bilər. Bu hadisə yalnız əkinçiliyə deyil, həm də heyvandarlığa və ümumilikdə iqtisadiyyata ağır zərbə vurur. Qəhət dövründə aclıq, səfalət, xəstəliklər geniş yayılır, sosial gərginlik artır və insan həyatının davamlılığı təhlükə altına düşür.
Tarix boyu bir çox bölgədə qəhət hadisələrinə rast gəlinmişdir. Bu hadisələr nəinki aclıq və ölümə, həmçinin köçlərə, sosial qarışıqlıqlara və hətta siyasi dəyişikliklərə səbəb olmuşdur. Qəhət zamanı insanlarda ümidsizlik, çarəsizlik və iztirab hissləri üstünlük təşkil edir. Qədim dövrlərdən başlayaraq, insanlar qəhətin qarşısını almaq üçün müxtəlif üsullar axtarmış, suvarma sistemləri qurmuş, taxıl ehtiyatları yaratmış və digər tədbirlər görmüşdür.
Müasir dövrdə də qəhət təhlükəsi tamamilə aradan qalxmayıb. İqlim dəyişikliyi, ətraf mühitin çirklənməsi və davamlı kənd təsərrüfatı metodlarının tətbiq olunmaması qəhət riskini artırır. Qəhətə qarşı mübarizə üçün beynəlxalq əməkdaşlıq, davamlı inkişaf siyasəti və təbii ehtiyatların səmərəli idarə edilməsi olduqca vacibdir. "Qəhət olmaq" və ya "qəhətə çıxmaq" ifadələri isə nəinki fiziki məhsulların, həm də imkanların, ümidlərin, hətta insanların yox olmasına işarə edir.