Qəhrəmanlıq – öz həyatını təhlükəyə atmağa, çətinliklərin öhdəsindən gəlməyə, ədalət naminə mübarizə aparmağa hazırlıq və bacarıq kimi təzahür edən, ən yüksək dərəcədə igidlik, şücaət, cəsarət və rəşadət deməkdir. Bu, sadəcə olaraq fiziki güc və bacarıqdan daha çox, mənəviyyat, əzəmət, özünə inam və yüksək əxlaqi dəyərlərə sadiqlik tələb edən bir keyfiyyətdir. Qəhrəmanlıq, həmçinin, özünü qurban verməyə, başqalarının xeyrinə fədakarlıq göstərməyə hazır olmaq kimi də başa düşülə bilər.
Qəhrəmanlıq, cəsarət və igidlikdən fərqli olaraq daha geniş və mürəkkəb bir anlayışdır. Cəsarət sadəcə olaraq qorxunun öhdəsindən gəlmək bacarığıdırsa, qəhrəmanlıq bu cəsarətin, ədalətli bir səbəb, yüksək bir məqsəd naminə, hətta ölüm riski altında belə, hərəkətə keçməsi deməkdir. Rəşadət isə daha çox davamlılıq, səbr və inadkarlıq tələb edən bir keyfiyyətdir. Qəhrəmanlıq isə bu keyfiyyətlərin hamısını özündə birləşdirir və onları qüvvətli bir iradə ilə birləşdirir.
Tarix boyu qəhrəmanlıq müxtəlif mədəniyyətlərdə və dövrlərdə fərqli yollarla təcəssüm olunub. Antik dövrlərdə qəhrəmanlar əsasən fiziki gücləri, döyüş bacarıqları və qəhrəmanlıq əfsanələri ilə yad edilirdilər. Müasir dövrdə isə qəhrəmanlıq anlayışı daha genişlənmiş, sosial ədalət uğrunda mübarizə, elmi kəşflər, insanlığa xidmət kimi müxtəlif sahələri əhatə edir.
Qəhrəmanlıq ədəbiyyatda, incəsənətdə və mədəniyyətdə əbədiləşdirilir. "Qəhrəmanlıq dastanı" termini özü də qəhrəmanlıq əsərlərinə aid edilən bir çox ədəbiyyat nümunəsini əhatə edir. Bu dastanlar qəhrəmanların igidliyini, mübarizəsini və nailiyyətlərini əbədiləşdirərək gələcək nəsillərə nümunə olur. Həmçinin, "qəhrəmanlıq dövrü" termini tarixi bir dövrü təsvir edir ki, bu dövr qəhrəmanlıq hadisələri, igidlik nümunələri ilə zəngindir və bu hadisələr həmin dövrün xarakterini müəyyən edir.