Qəlbiqara sifəti və isim kimi işlənən bir söz olub, hər şeyə və hər kəsə şübhə ilə yanaşan, başqalarının xoşbəxtliyini istəməyən, hər hadisədə mənfi cəhət axtaran, qara niyyətli və xain ürəkli insanı ifadə edir. Bu termin, insanın daxili aləminin qaranlıq, inamsız və kin dolu olduğunu vurğulayır.
Qəlbiqara insan, ətrafındakıların müsbət niyyətlərini belə şübhə altına alır və onlarda gizli pislik axtarır. Onun üçün dünyanın əsas rəngi qara, hər şeyin altında isə gizli bir təhlükə gizlənir. Bu, sadəcə pessimizm deyil, həm də başqalarına qarşı dərin bir etibarsızlıq və düşmənçilik hissidir.
Qəlbiqara xarakteri tez-tez əsəblilik, qıcıqlanma və kin saxlamaqla müşayiət olunur. Belə insanlar nadir hallarda səmimi və açıq olur, ətrafındakılarla sağlam münasibətlər qurmaqda çətinlik çəkirlər. Onların həyat fəlsəfəsi şübhə, qorxu və etibarsızlığa əsaslanır.
Ədəbiyyatda və incəsənətdə qəlbiqara obrazlar tez-tez mənfi qəhrəmanlar kimi təsvir olunur. Onlar süjetin gərginliyini artırır, müsbət qəhrəmanların qarşısında maneə yaradırlar və bəzən faciəli nəticələrə səbəb olurlar. Qəlbiqara termininin istifadəsi, əsərin emosional yükünü artırır və oxucuya qəhrəmanın mənfi keyfiyyətlərini daha aydın şəkildə çatdırır.
Beləliklə, qəlbiqara sadəcə bir sifət deyil, həm də mürəkkəb bir psixoloji portretdir ki, bu portret insanın daxili dünyasının qaranlıq və kin dolu tərəfini əks etdirir.